کاش سلبریتیها توضیح میدادند ریشهی این همه هماهنگی و همصدایی با دشمنان این ملت و مملکت از کجا آب میخورد؟
«کار هست اما مردم تن پرورند»؛ «همهی ایرانیها عقدهایاند»؛ «مشتی رعیت که دنبال یک گونی سیبزمینی بیشترند»؛ «۸۰ میلیون ایرانی برایم مهم نیست اگر خم به ابروی بچهام بیاید»؛ «اونایی که بعد از ۳۰ سال کار به رفاه نرسیدند، بی دست و پا هستند»؛ اینها نمونههای کوچکی از توهینهای سلبریتیها به ملت شریف و بزرگ ایران است. البته سلبریتیها همیشه توهین نمیکنند؛ گاهی حمایت هم میکنند؛ مثلا هنگام اعدام یک قاتل، یکصدا کمپین نه به اعدام راه میاندازند، و چنان برای یک مجرم مدیحه سرایی میکنند که انسان گمان میکند مقتول واجب القتل بوده و قاتل بیگناه است.
یا مثلا در جریان آشوبگری منافقین پس از فتنهی بنزین در آبان ۹۸، همدل و همصدا با شبکههای معاند، نقشهی سیاه شدهی کشور را در صفحات شخصی خود گذاشتند، تا مثلا از مردم دفاع کنند. گویا همین سلبریتیها نبودند که با تبلیغات گسترده، دولت مطبوع خود را بر مردم تحمیل کردند؛ و امروز به جای عذرخواهی طلبکار عالماند.
سلبریتیها غیر از توهین و حمایت، سکوت هم میکنند، از باب نمونه میتوان به ماجرای توهین به خانم زهره کودایی دروازهبان تیم ملی زنان کشورمان اشاره کرد؛ از سنگ صدا درآمد اما از سلبریتیها و به خصوص فمینیستهایشان، صدایی در نیامد.
در مورد وقایع اصفهان نیز تا قبل از به آشوب کشیده شدن مطالبات مردم هیچ سخنی به میان نیاوردند، اما پس از ایجاد تنش هم زمان با رسانههای معاند و اظهار نظر سیاستمداران غربی ناگهان سروکلهی سلبریتیها هم پیدا شد.
کاش سلبریتیها توضیح میدادند ریشهی این همه هماهنگی و همصدایی با دشمنان این ملت و مملکت از کجا آب میخورد؟!