تا نوبت به فرهنگ می رسد مغالطه می‌ کنند!

تا نوبت به ساماندهی فرهنگ و ابزار موثر بر فرهنگ می‌رسد، عده‌ای این چنین مغالطه می‌کنند که آیا الان مشکل مملکت ما این است و چرا به معضلات و مشکلات دیگر رسیدگی نمی‌شود؟!
در این که باید به امور دیگر کشور مانند مشکل معیشتی، رکود اقتصادی، ازدواج و اشتغال جوانان، جلوگیری از مفاسد برخی مدیران و نظایر آنها رسیدگی شود، هیچ تردیدی وجود ندارد اما مسأله این است که هر چیزی را باید در جای خود مهم دانست.
به عبارت دیگر، بی‌اعتنایی به موضوع حیاتی و مهمی مثل امور فرهنگی -که امروز دامنه‌ی وسیعی را شامل می‌شود و فقط یک عرصه از آن به فضای بی در و پیکر مجازی مربوط می‌شود- قطعاً ظلم در حق افراد جامعه است که بر اثر تخریب فرهنگی به انواع و اقسام انحرافات دچار می‌شوند.
از این رو، رسیدگی به فرهنگ و تلاش برای ساماندهی امور مربوط به آن، اگر نگوییم که مهم‌ترین موضوع جامعه است، باید دست‌کم آن را از مهم‌ترین‌ها به حساب بیاوریم و نسبت به آن دغدغه داشته باشیم. اگر توجه به سفره و معیشت مردم، مهم است -که واقعاً هم مهم است- توجه به فرهنگ، اعتقادات، دین و غذای روح جامعه، به مراتب از آن بااهمیت‌تر است چون آسیب غذای ناسالم به تن و جسم فرد محدود می‌شود اما آلودگی فرهنگی، روح و اعتقاد و فطرت و هویت اشخاص را منهدم و آنان را دچار انحرافات پرضرر و دردناکی می‌کند.