فرار به سمت خدا

فرار به سمت خدا

وقتی از آغوش غیر از خدا بترسی، اونوقت لذت آغوش خدا رو حس می‌کنی.

بچه‌های کوچیک  وقتی شیطنت می‌کنن، به جای اینکه فرار کنن و خودشون رو مخفی کنن، میپرن تو بغل پدر و مادر.

توی اون لحظه اگه پدر و مادر خشمگین هم باشن، به مهربون‌ترین آدم دنیا تبدیل میشن.

خدا هم همین‌طوره. میگه اگه خطا کردی، اشتباه کردی و خراب کردی،  فرار کن. ولی نه از من، بلکه به سمت من فرار کن و یه راست بیا تو بغلم.

اصلا چه کسی فرار می‌کنه؟؟ آدم‌ها زمانی فرار می‌کنن که از چیزی یا از جایی بترسن. آدم‌ها تا زمانی که نترسن، نمی‌تونن فرار کنن.

ما زمانی می‌تونیم به سمت خدا فرار کنیم که از موقعیت الآنمون بترسیم. اگه جایی هستیم که خدا خوشش نمیاد، ولی ما هم بدمون نیاد که اونجا هستیم، نمی‌تونیم به سمت خدا فرار کنیم.

کسی می‌تونه لذت آغوش خدا رو بچشه که ترس از آغوش غیر خدا رو داشته باشه. کسی که ترس از غیر خدا رو درک نکرده باشه، نمی‌تونه لذت پیش خدا رو درک کنه.

فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ.( به سمت خدا فرار کنید) ( ذاریات/50)

-منبر کوتاه

-شاخصه محبت به خدا