صبح جمعه در دولت رئیسی

حدود ده سال پیش، دولت تحت بدترین فشارهای اقتصادی بود، و روز به روز از محبوبیتش رو به کاهش بود؛ ولی رفتار دولتمردان هم در این کاهش، بسیار موثر بود. در مقطعی رفتار دولتمردان وقت باعث شده بود که به عنوان مثال، وقتی شایعه برکناری وزیری تکذیب می‌شد، باید منتظر برکناری‌اش در آینده بسیار نزدیک می‌بودیم.

یکی از برجسته‌ترین شعارهای دولت یازدهم بازگرداندن اعتماد از دست رفته بود. رئیس جمهور منتخب، قرار بود دولت راستگویان را تشکیل بدهد، اما در پایان هشت سال ریاستش این تنها وضع اقتصاد نبود، که مردم را آرزومند وضع آشفته سال 90 می‌کرد؛ اعتماد عمومی هم در پایین‌ترین سطح قرار داشت؛ به طوری که وقتی رئیس دولت می‌گفت: «نگران نباشید» یا «خبر خوبی در راه است»، تن مردم به لرزه می‌افتاد.

رئیس دولت سیزدهم پیش از هر چیز باید اقتصاد کشور را سر و سامان می‌داد، ولی پیش نیاز این تحول اقتصادی بازگرداندن سرمایه اجتماعی بود.

تغییر رئیس دولت، به خودی خود، تا اندازه‌ای مردم را به تغییر و تحول خوشبین می‌کرد، ولی این کافی نبود. سید ابراهیم رئیسی باید کاری می‌کرد که تحول در مدیریت را به رخ بکشد؛ کاری که در کنار واردات گسترده واکسن، حضورهای مردمی سرزده‌اش عهده‌دار آن شد؛ از حضور در داروخانه شلوغ، در میان ازدحام مردم، تا سفرهای استانی.

«صبح جمعه» کلیدواژه‌ای بود که از آبان 98، دستمایه طنز شده بود، تا از تلخی‌اش کاسته شود. «صبح جمعه» برای مردم یادآور گرانی افسارگسیخته، بی‌تدبیری، بی‌مسئولیتی و بی‌احترامی بود.

حالا مردم با سفرهای استانی سید ابراهیم رئیسی، خاطره متفاوتی از صبح جمعه دارند و جدیت، مردم داری، تدبیر و دلسوزی را بیش از پیش در چهره رئیسی و دولتمردانش می‌بینند. دولت سیزدهم اگر در این صد روز همین یک کار را هم کرده باشد، چیز کمی نیست. سرمایه اجتماعی سنگ بنای حرکت تحولی دولت است، و این واقعیتی است که آقای رئیس جمهور به خوبی آن را درک کرده است.

پای تمام حرف‌هایت ماندی ای مرد
ای پا به پای مردمت همراه و هم‌درد
کار و تلاشت در همین صد روزه سید!
معنی صبح جمعه را حتی عوض کرد