-مفهوم خودشناسی،معنی خودشناسی،انواع خودشناسی.
آرزویی که رنگ خدا رو داشته باشه، میتونه رفیق و مونس من توی زندگی این دنیا باشه.
اگه داداش کوچیکت توی بازی باخته باشه، بعد بیاد بهت بگه من دیگه بریدم و نمیخوام دیگه بازی کنم، با خنده بهش میگی بابا! چیزی نشده حالا! به خاطر یه دونه شکست که جا نمیزنن، شاید هم این ناراحتی داداشت رو مسخره کنی. ما هم دقیقا وقتی که به خواستههامون نرسیم، همین حس رو داریم. با خودمون میگیم: بریدم، دیگه خسته شدم.، دیگه امیدی ندارم. اولش فکر میکردم اگه به این آرزویی که دارم برسم، دیگه دنیا برام بهشت میشه!! به خاطر همین برای رسیدن به این آرزو خیلی تلاش کردم. از کارهای دیگه که باید انجام میدادم زدم تا برای رسیدن به این آرزو وقت بزارم. حتی برای رسیدن به این آرزو، جلوی حرف پدر و مادرم وایسادم و ناراحتشون کردم. ولی بعد از اینکه به اون آرزوم رسیدم، فهمیدم که اونقدر ارزش نداشت برای رسیدن بهش کل زندگیم رو بزارم.
بعضیها از اینکه به آرزوهایی که داشتن نرسیدن، ناراحتن. ولی بعضیها هم هستن که به آرزوهاشون رسیدن. ولی بازم احساس رضایت و آرامشی ندارن. میدونی چرا؟
خدا انسانها رو برای یه هدف و یه مسیر مشخصی آفریده. هر وقت آدمها خودشون رو برای یه هدف و یه مسیر دیگه خرج کنن، به آرامش نمیرسن. هدف از این خلقت، رشد کردن آدمهاست. طی شدن مسیریه که باید به سوی بینهایت برن. انسان بینهایت طلبه. حالا وقتی خودش رو با آرزوهایی که تناسبی با هدف و مسیر انسان نداره محدود میکنه، به آرامش نمیرسه. حالا اگه مسیر انسان بینهایته، نقش آرزوها چیه توی این مسیر؟
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: الأَمَلُ رَفیقٌ مُونِسٌآرزو رفیق و مونس توست.(غرر الحکم 1042)
چرا با رسیدن به آرزوها باید احساس کنیم این اون چیزی نیست که میخواستیم یا احساس کنیم شکست خوردم؟ معلومه جنس اون آرزوها از جنس خود من که بینهایت طلب هستم نبوده.
برای اینکه جنس آرزوها رو بشناسم، اول باید جنس خودم رو بشناسم. این که برای چی ساخته شدم؟ من برای اون دنیا ساخته شدم و با آرزویی میتونم به آرامش برسم که جنسش برای اون دنیا باشه. آرزویی که رنگ خدا رو داشته باشه میتونه رفیق و مونس من توی زندگی این دنیا باشه.
-شاخصه خودشناسی
-احساس شادابی و نشاط