در واقع سری بازیهای مهدیار، الگوی مناسبی برای جهش تولید در صنعت بازی‌سازی ایران محسوب می شود چرا که در هر نسخه از بازی، شاهد پیشرفت کیفیتی محسوس هستیم.
داستان و معرفی بازی:
بازی مهدیار3، آخرین نسخه از سری بازیهای مهدیار است که تا کنون عرضه شده.
در واقع سری بازیهای مهدیار، الگوی مناسبی برای جهش تولید در صنعت بازی‌سازی ایران محسوب می شود چرا که در هر نسخه از بازی، شاهد پیشرفت کیفیتی محسوس هستیم.
ژانر: ماجراجویی/ معمایی
در این نسخه مهدیار را در مسابقات قهرمانی دوچرخه سواری می بینیم.
بعد از کلی ماجراجویی و حل معماها، در پایان فصل دوم بازی، برق خانه قطع می شود و مهدیار به بیرون از خانه می رود تا مشکل قطعی برق را برطرف کند. در همین هنگام، یک نفر با چوب بزرگی به سر مهدیار می زند به گونه‌ای که مهدیار بیهوش روی زمین می افتد.
به‌طورکلی پایان‌های هر سه نسخه از بازی، به‌صورت هیجان‌انگیز طراحی شده تا مخاطب برای نسخه بعدی آن هایپ بشود.
در بازی، 9 مینی گیم اصلی و چند پازل مختلف طراحی شده که البته سه مورد از آنها تکراری است. البته بهتر بود با طراحی گیم‌های خلاقانه تر، شاهد سه مینی گیم تکراری نباشیم.
تا کنون برای نسخه سوم بازی مهدیار، دو فصل منتشر شده است که سازندگان وعده انتشار فصل سوم آن را نیز داده‌اند.
با وجود پتانسیل فوق‌العاده بازی در ارائه مطالب دینی و فرهنگی، ولی بازی از نظر محتوایی، ضعیف است. گویا سازندگان بازی می خواستند بازی برای قشر خاکستری هم لذت‌بخش باشد اما نمی توان این مورد را با این مطلب توجیه کرد چرا که می توانستند، مفاهیم دینی و فرهنگی بسیاری را به‌صورت کاملاً غیرمستقیم در گیم پلی بازی قرار دهند. همان‌طور که نمونه آن را در بخش‌های از بازی، انجام داده‌اند.
اگر مهدیار 3، به‌جای کات سین‌های طولانی، در حین گیم پلی، آموزش‌های دینی و فرهنگی را یاد می داد، با اثر بهتری روبه‌رو بودیم. مثلاً بازی DETROIT که یک بازی با اهدافی سیاسی است، جهانی را نشان می دهد که مردم از ربات‌ها سوء استفاده می کنند. اما این بازی با وجود گرافیک فوق‌العاده و داستان عالی، بیشتر منحصر در کات سین شده است و بازی گیم پلی بسیار محدود و کوتاهی دارد و حتی بخش عمده گیم پلی آن، منحصر در فشار دادن چند دکمه است. به همین دلیل باعث شد بازی به پتانسیل اصلی خود نرسد و بازخورد خوبی را از مخاطبان خود دریافت نکند.
بازی مهدیار را هم می شود تا ازاین‌جهت به این بازی تشبیه کرد چرا که بیشتر بازی مهدیار، منحصر به کات سین‌های طولانی و بی‌محتواست بدون اینکه بتوان این کات سین‌ها را جلو زد.
از طرفی هم پرواضح است که کودکان فعالیت تعاملی (گیم پلی) را ترجیح می‌دهند به دیدن یک کات سین که روند خیلی کندی در روایت داستان دارد.
البته از طرفی بازی‌هایی هم داریم که کات سین‌های زیادی دارند ولی باعث نشده مخاطب از بازی زده بشود. همچون بازی دث استرندینگ که اگر تمام کات سین‌های بازی را کنار هم بگذارید، در واقع یک فیلم سینمایی فوق‌العاده تشکیل می شود. به‌خاطر اینکه کات سین‌ها از کیفیت فوق‌العاده‌ای برخورد دار هستند و بخش عظیمی از روایت داستان در کات سین‌ها موجود است و عملاً لحظه‌ای را در کات سین‌های این بازی پیدا نخواهید کرد که به بطالت بگذرد.
نقاط قوت
+ گرافیک بصری جذاب
+ بهترشدن کنترل حرکتی، نسبت به نسخة گذشته
+ دوبله و صداگذاری عالی شخصیت‌ها
+ وجود یک بخش جداگانه برای تجربة مینی گیم‌ها
+بیان مفاهیم فرهنگی در قالب بازی همچون تبلیغ مسجد رفتن و کتاب‌خوانی
+ در قسمتی از بازی، از چوب مسواک به‌جای مسواک پلاستیکی استفاده شده. چراکه استفاده از چوب مسواک توصیه پیامبر (ص) است.
نقاط ضعف
- سادگی بیش از حد داستان و محتوای سطحی دیالوگ‌ها
- تکراری بودن بعضی از مینی گیم‌ها
- نداشتن هیچ‌گونه تعاملی با محیط
- در قسمتی از بازی مهدیار می‌گوید باید در رد نور حرکت کنم تا اتفاقی برایم نیفتد درحالی‌که اگر در رد نور حرکت نکنید، هیچ اتفاقی برایش نمی‌افتد.
اگر مهدیار 3،به‌جای کات سین‌های طولانی، در حین گیم پلی، آموزش‌های دینی و فرهنگی را بیشترآموزش می داد، با اثر بهتری روبه‌رو بودیم.