اسلام محمدی همان اسلام فقاهتی است که باید تمام فرامین آن از باب طهارت تا دیات در زندگی فردی و اجتماعی ساری و جاری شود.
برخی روشنفکران غرب زده با ترویج نوعی اسلام التقاطی، انجام گناه را بهتر از خوردن مال مردم، کلاهبرداری و دزدی میدانند. آنها بر این باورند ماهیت افرادی که فساد و فحشا، شراب خواری، زن بارگی و ... می کنند اما دزدی، مال خوری و کلاه برداری نمی کند بهتر از ماهیت آن کسانی است که دزدی، مال خوری و کلاه برداری می کنند اما به ظاهر گناه نمی کنند.
در پاسخ به این تفکر روشنفکری باید گفت:
1. این گروه از روشنفکران برای رسیدن به اهداف خود از هر وسیله ای استفاده میکنند، در حالی که هدف وسیله را توجیه نمیکند. در اندیشه ماکیاولیسمی هدف وسیله را توجیه میکند،[1] اما در نگاه دین و عقل، برای رسیدن به هدف - هرچند هدف خوبی نیز باشد - استفاده از هر وسیله ای جایز نیست.[2]
چنانکه در روایتی از امام حسین (علیهالسلام) به صراحت بر نفی استفاده از وسیله غیر مشروع برای رسیدن به اهداف مقدس تأکید شده است.
در فرازی از این روایت آمده که: «مَنْ حَاوَلَ أَمْراً بِمَعْصِيَةِ اللَّهِ كَانَ أَفْوَتَ لِمَا يَرْجُو وَ أَسْرَعَ لِمَجِيءِ مَا يَحْذَرُ؛[3] کسی که برآورده شدن امورش را، به انجام گناه و معصیت الهی گره بزند به طور قطع نتیجه آن زیان بارتر از هدفی است که به آن امید بسته بود، و پرهیز از آن نیز او را زودتر به نتیجه میرساند.»
این روایت به خوبی میرساند که هدف، وسیله را توجیه نمی کند و از راه حرام نمیشود به مقصد رسید.
2. همان اندازه که خوردن مال مردم، دزدی از بیت المال و ... گناه سنگین و حرامی است، شراب خواری، زنا، زن بارگی و پارتیهای شبانه نیز گناهی بزرگ و حرام است چنان که برای نمونه قرآن کریم «زنا» را در ردیف بت پرستى و آدم کشى (که از بزرگترین گناهان است)، قرار داده و وعده ماندگارى جاودان در دوزخ با ذلت و خوارى به زناکار داده شده است.[4]
حال چطور میشود عدهای به سبب انجام برخی اعمال شایسته، ارتکاب بعضی گناهان کبیره را برای خود جایز بدانند؟ در حالی که اسلام همان طور که خیانت به اموال مردم و دزدی را گناه و فرد را مجرم میشمارد؛ شراب خواری، زن بارگی و ... را نیز گناه و فرد انجام دهنده را مستحق حدود و عذاب می داند. این همان نسبی گرایی در دین و تفاوت اسلام روشنفکری با اسلام فقاهتی است.
3. بیشک اعتراف برخی روشنفکران به گناه دوران جوانی خود و در مقابل ترک مال خوری و دزدی، خودش گناهی بزرگتر است چراکه قبح آن گناه را از بین می برد.
این نوع گزینشی انتخاب کردن از دین اسلام، همان اسلام التقاطی است که خداوند متعال می فرماید: «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ؛[5] به بعضی ایمان میآوریم، و بعضی را انکار می کنیم»، بنابر این، پذيرش قوانين مخالف اسلام، نوعى تبعيض در دين و ممنوع است.
برای مطالعه بیشتر به لینک زیر رجوع کنید.
https://btid.org/fa/news/177470
از جمع بندی سخنان نتیجه گرفته میشود که اسلام معرفی شده توسط روشنفکران غرب زده با اسلام فقاهتی و اصیل تفاوت های زیادی دارد.
بی شک اسلام روشنفکری برگرفته از همان اسلام التقاطی است که منافع آنها را تأمین میکند. انجام برخی اعمال خوب مجوز نمی شود تا شخص مرتکب انجام گناهان کبیره شود.
پینوشت:
1. خراسانی، رضا، اخلاق و سیاست در اندیشه سیاسی اسلام، تهیه: دانشگاه باقرالعلوم علیه السلام، ص 85 و 86، مؤسسه بوستان کتاب، قم، چاپ دوم، 1387ش.
2. مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج 16، ص 101، 129؛ ج 17، ص 92 و 93، 605؛ ج 24، ص 415 – 418، انتشارات صدرا، قم، چاپ چهارم، 1383ش.
3. کلینی، الکافی، ط الاسلامیه، ج 2، ص 373.
4. فرقان، آیه: 68 ـ 69.
5. نساء، آیه: 150.
اسلام التقاطی تفکری بسیار خطرناک بوده که از سوی روشنفکران غرب زده امروزه بیان و ترویج داده میشود. در این تفکر، مسائل دینی از سوی افراد گزینشی انتخاب شده و انجام برخی کارهای خوب، مجوزی برای ارتکاب بعضی کارهای زشت مانند شراب خواری و زن بارگی و... قرار میگیرد. این اندیشه، برخلاف اسلام محمدی است که از باب طهارت تا دیات را شامل میشود.