- روز به روز به ابزارها و تکنولوژی های جدید افزوده می شود اما آن چه بیش از پیش اهمیت می یابد اعتقادات و دینداری است.
هر چه پیش می رویم، بیشتر به اهمیت فوق العاده اعتقادات و دینداری پی می بریم. در دنیایی که روز به روز به ابزارها و تکنولوژی های جدید تجهیز می شود آن چه بیش از پیش جای خالی اش پیداست، اعتقادات و دینداری است.
با این که بسیاری بر این باور بودند که پیشرفت علوم و تکنولوژی می تواند انسان را به آروزهای خود برساند اما آن چه اکنون پیش رو داریم دنیایی است که ناامیدی ها، اضطراب ها، تنهایی، حس بی ارزش بودن، افسردگی، خشم و حتی بیماری های جسمی و روحی آن را به بیراهه کشانده و مستأصل نموده است.
نمونه مشهود آن، مدون شدن قوانینی همچون مرگ آرام(اُتانازی) است. کار به جایی رسیده است که برای خودکشی در جوامع غربی قانونگذاری شده و حتی برخی را بر آن داشته تا ماشین خودکشی آسان بسازند. همه این ها نشان می دهد پیشرفت تکنولوژی نتوانسته بشر را سیراب کند؛ بلکه نیاز و فقر او نسبت به معارف هدایت بخش الهی رو به فزونی است.
منطق بی منطق غرب
وقتی رنج افراد به دلیل یک بیماری لاعلاج یا یک مشکل سخت روانی مانند ناامیدی، اضطراب، تنهایی، حس بی ارزش بودن، افسردگی، خشم و حتی بیماری های جسمی و ... به مرز بی طاقتی می رسد، راهکار چیست؟
منطق مادی گرا و سبک زندگی غربی می گوید یکی از راه ها این است که برای رهانیدن چنین فردی باید با کمک به او در خودکشی و با استفاده از مرگی بدون درد، بیشترین ترحم و التیام را در حق او و جامعه اطراف او روا داشت. خلاصه این تراژدی، مشروعیت بخشیدن به قتل و البته گویای به بن بست رسیدن ایدئولوژی مادیگرایی و سبک زندگی غربی است.
ایدئولوژی متعالی اسلام
این در حالی است که دین اسلام نه تنها به صراحت هر چه تمام تر این رویه را حرام و محکوم می داند؛[1] بلکه بر این باور است که اگر به كسانی كه داوطلب خودكشی اند نشان دهيم كه زندگی با همين شرايط موجود نيز ارزش زيستن دارد، نظر آنان تغيير می يابد.
این باور دینی بر این مبناست که دنیایی که در آن زندگی می کنیم پلی است برای رسیدن به دنیایی بزرگ تر با آرامش و لذت های ابدی و بدون عوارض که همه آن ها، با استفاده صحیح از لحظه لحظه این دنیا، قابل دستیابی است؛ و خودکشی، ضمن ویران کردن همه آن چه برای خود پیش فرستاده ایم، عذابی سخت را به دنبال خواهد داشت.[2]
قرآن کریم در مخالفت صریح با فکر خودکشی، سختی ها و رنج های زندگی انسان را توأم با رحمت و مهربانی خداوند دانسته و می فرماید: «وَ لَا تَقْتُلُواْ أَنفُسَکمْ إِنَّ اللَّهَ کاَنَ بِکمْ رَحِیمًا؛[3] و خودتان را مکشید، زیرا خدا همواره با شما مهربان است.»
کسانی که به خدا و آن چه وعده داده است ایمان دارند هرگز دست به خودکشی نمی زنند؛ چنان که امام باقر علیه السلام فرمودند: «إنَّ المُؤْمِنَ یُبْتَلی بِکُلِّ بَلِیَّةٍ وَ یَمُوتُ بِکُلِّ میتَةٍ إلاّ أَنَّهُ لایَقْتُلُ نَفْسَهُ؛ [4] همانا ممکن است مؤمن به هر بلایی مبتلا شود و به هر (نوع) مرگی بمیرد اما هیچ گاه خود را نمی‌کشد.»
همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند: «مَنْ قَتَلَ نَفْسَهُ مُتَعَمِّداً فَهُوَ فِي نَارِ جَهَنَّمَ خَالِداً فِيهَا؛[5] هر کسی كه دانسته خودكشى كند پيوسته در دوزخ خواهد بود.»
بهتر است دنیای پرمدعای غرب به جای تلاش برای شانه خالی کردن از مسئولیت نگهداری از شهروندان آسیب پذیر، کهنسالان و بیماران سخت، برای امیدآفرینی و احیاء روح های مرده تلاش کند و این کار، جز با پناه بردن به دین خدا و تحقق جامعه دینی، میسر نیست.
پی نوشت
[1] نساء/ ۹۲؛ انعام/ ۱۵۱؛ مائده/ ۳2.
[2] من لا يحضره الفقيه، ج3، ص: 571.
[3] سوره نساء/آیه 29.
[4] الكافي (ط - الإسلامية)، ج2، ص: 254.
[5] همان، ج7، ص: 45.
رفاه طلبی جامعه غربی آنها را به این نتیجه رسانده است که برای فرار از سختی های شدید زندگی، به جای حل کردن آنها، با تجویز خودکشی صورت مسأله را پاک کنند. این همه، نتیجه فرار از دین و گرایش به مادیگرایی و تهی شدن جامعه از اعتقاد و یاد خداست.