- ابراز ارادت به سردار سلیمانی مخصوص به کشور یا جمعیت خاصی نیست بلکه هر انسان آزاده و حقطلبی به این صف طولانی پیوست و چقدر بدبخت هستند کسانی که طاقت دیدن چنین صحنههایی را ندارند.
در میان چند ده میلیون نفری که در داخل و خارج ایران به سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، ابراز ارادت و احترام میکنند، افرادی با سلیقهها، اعتقادات و گرایشهای مختلفی وجود دارند.
از نویسنده و روزنامهنگار اسپانیایی به نام «کارلوس پاز» که در مراسم دومین سالگرد سردار دلها در مادرید، ایشان را قهرمان مبارزه با امپریالیسم، تروریسم، صهیونیسم و گلوبالیسم معرفی کرد[1] تا افسر جوان روس به نام «میخاییل توپتا» که از روی علاقه به سردار، پرترهی سیاه قلمی از ایشان به تصویر کشید که در موزهی افتخارات نظامی روسیه نصب گردید[2]، همه و همه بر اساس ندای فطرت بشری که مشتاق عظمت و زیبایی است، عمل کردهاند.
در میان مردم ایران هم برخی افراد که دستکم به لحاظ ظاهری -که البته ملاک درستی برای قضاوت نیست- متفاوت هستند، با تمام وجود به ابراز علاقه نسبت به حاج قاسم پرداختند و از اشک و حسرت در فراق آن سردار بزرگ، دریغ نکردند. حتی وزیر خارجه و داماد پهلوی هم نتوانست تمجید و تحسین خود را از رشادتها و دلاوریهای سردار سلیمانی، پنهان کند.
این رفتارها که مبتنی بر حس زیباییدوستی و حقطلبی انسانها است، بسیار طبیعی میباشد و هیچ جای تعجبی ندارد، بلکه تعجب از برخی معاندان لجوج و بدجنس است که بهخاطر ابراز ارادت برخی چهرههای مشهور به سردار سلیمانی، عنان از کف میدهند و زامبیوار حملهور میشوند! به راستی که چه بدبخت و سیاهبخت هستند کسانی که طاقت ابراز محبت به سردار آسمانی اسلام را ندارند.
پینوشت:
[1] اِلکُرودِاسپانا (yun.ir/ybwhy4)
[2] تهران تایمز (yun.ir/py1il9)