سخن گفتن امام حسین(ع) در شکم مادر امری ممکن است و در برخی منابع نقل شده است.
آیا صحبت کردن در شکم مادر امکان دارد؟ آیا این کرامت برای امام حسین(علیه السلام) نقل شده است؟
حقیقت آن است که ذهن و فکر مادی امروزی ما به گونه ای بسته شده که جز امور ظاهری و مادی را سخت باور می کند اما اگر با نگاه الهی به قضیه بنگریم حکایت فرق خواهد کرد.
اگر یحیی و عیسی و همچنین کودکی که به نفع حضرت یوسف شهادت میدهد، سخن می گویند و قرآن به نقل آن ها می پردازد چه منعی دارد که ولی خدا در شکم مادر نیز به سخن در آید؟
با توجه به روایات شیعه و سنی اینگونه سخن گفتن به خصوص برای حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در شکم مادر(حضرت خدیجه) نقل شده است.
اما در مورد امام حسین(علیه السلام) نیز امری ممکن است و از ساحت مقدس این امام به دور نیست.
سخن گفتن حضرت فاطمه(علیهاالسلام)
در مورد سخن گفتن حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در شکم مادر روایات متعددی در منابع شیعه و سنی نقل شده است.
حضرت خديجه (سلام الله علیها) می فرماید: «هنگامى كه به فاطمه حامله شدم از او احساس سنگينى نمى كردم و خفيف و سبك بود و در شكم با من صحبت مى كرد.»[1]
یا در روایت دیگری نقل شده: هنگامى كه خديجه(علیهاالسلام) به فاطمه(سلام الله علیها) حامله شد، در شكم وى با او صحبت مى كرد، او اين جريان را از پيامبر خدا(صلی الله علیه وآله) پنهان مى داشت، روزى حضرت بر او وارد شد و ديد بدون اينكه در خانه كسى باشد، خديجه صحبت مى كند، پرسيد با چه كسى صحبت مى كردى؟ پاسخ داد با كودكى كه در شكم دارم، او با من صحبت مى كند، حضرت فرمود: اى خديجه تو را بشارت مى دهم، اين دخترى است كه خداوند او را مادر يازده جانشين من قرار داده است كه بعد از من و بعد از پدرشان مى آيند.[2]
سخن گفتن حضرت مهدی(علیه السلام)
حضرت حکیمه خاتون، وقتی قضیّه شب تولّد را نقل می کند، می گوید: امام عسکری (علیه السلام) فرمود: «سوره قدر را بر نرجس خاتون بخوان.» شروع کردم به خواندن سوره قدر. پس آن طفل، در شکم نرجس خاتون، با من همراهی می کرد و می خواند آن چه من می خواندم و بر من سلامی کرد. من ترسیدم. امام، صدا زد: «ای عمه! از قدرت الهی تعجب نکن، که حق تعالی کودکان ما را به حکمت گویا می گرداند و ما را در بزرگی، در زمین، حجت خود می گرداند.»[3]
سخن گفتن امام حسین (علیه السلام) در شکم مادر
اما در مورد سخن گفتن حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) در شکم مادر، نقل شده پیامبر اکرم (صلياللهعليهوآله) روزی وارد خانه حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) شد در حالیکه جز دخترش کسی در خانه نبود، دختر خود را در حال صحبت مشاهده نمود، وقتی علت را جویا شد، حضرت زهرا اظهار داشت: صحبت من با فرزندی است که در شکم دارم. او همدم من است و با من سخن میگوید؛ اما سخنانی حزنآور، به این مضامین که مادر! من شهیدم، مظلومم، غریبم، عطشانم.
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) درحالیکه محزون شدند، ضمن بشارت به آمدن فرزند پسر، از شهادت او در شرایط سخت و ناگوار خبر دادند.
هرچند منبع این متن به دست نیامده لیکن در برخی منابع یکی از وجوه شباهت حضرت امام حسین(علیه السلام) با حضرت یحیی را صحبت کردن هر دو بزرگوار در شکم مادر عنوان می کنند و در صورت اثبات این روایت، هم امکان صحبت کردن در شکم مادر را نشان می دهد و هم سخن گفتن امام حسین(ع) را و آن نقل این است:
«یحیی کان یتکلم فی بطن أمه، و الحسین (عليهالسلام) کذلک، قال: یقول فی بطن أمه فاطمة (سلاماللهعليها): یا أماه أنا العطشان، یا أماه أنا العریان، یا أماه أنا السحقان؛[4] حضرت یحیی (علیهالسلام) در شکم مادرش صحبت میکرد و امام حسین (علیهالسلام) همچنین در شکم مادرش فاطمه (سلاماللهعلیها) حرف میزد و میفرمود: من آن تشنهام! من آن بیلباسم! من آنکسی هستم که لگدکوب شدهام.»
جمع بندی
اگر خدا بخواهد بچه ای در شکم مادر یا هنگام تولد سخن خواهد گفت و این کرامت در قرآن و روایات برای برخی از اولیاء الهی ثابت شده است. سخن گفتن امام حسین(ع) نیز در شکم مادر هم ممکن است و هم در برخی منابع نقل شده است.
پی نوشت:
[1] ينابيع الموده، قندوزى، ص 198.
[2] احقاق الحق، ج 10،ص 12.
[3] کمال الدین، ب 42، ح 2؛ نجم الثاقب، ط جمکران، باب اول، ص 39؛ اثبات الوصیه، ص 249؛ تفسیر نورالثقلین، ج 5، ذیل سوره قدر، ح 19، ص 616.
[4] موسوعة کربلاء، ج۱، ص۲۰۷، بیروت، مؤسسة الاعلمی، چاپ اول، ۱۴۲۷ق.
سخن گفتن در شکم مادر امری ممکن است و برای برخی از اولیاء الهی نقل شده است. خدایی که حضرت عیسی را در گهواره به سخن می آورد می تواند با امام حسین(ع) نیز در شکم مادر چنین کند.