-آدمایی که توی مسیر زندگی شکست میخورن، روز اول که اون مسیر با علاقه شروع کردن فکر نمیکردن که به شکست بخورن، اما...

-آدمایی که توی مسیر زندگی شکست میخورن، هیچوقت فکر نمیکردن به اینجا برسن.
آدما معمولاً کارهایی رو انجام میدن که بهش علاقه دارن. حتی اگه انجام اون کار شرایط سختی داشته باشه، حس علاقه باعث میشه تا اون کار رو انجام بدن.
اگه کاری باشه که انجامش سخت نباشه و دارای فایده باشه، نبودن علاقه باعث میشه که اون رو انجام نده.
وجود علاقه درون آدما میتونه انگیزه آدما رو تقویت کنه.
آدما با علاقههاشون زندگی میکنن، با علاقههاشون انتخاب میکنن و با علاقههاشون تصمیم میگیرن.
اما چرا بعضیها با اینکه با علاقه خودشون کاری رو شروع میکنن نمیتونن موفق بشن؟
چرا بعضی از آدما با اینکه با علاقه خودشون کاری رو شروع کردن، ولی آخر کار احساس شکست میکنن؟
مگه مسیری که انتخاب نکردن رو دوست نداشتن؟
آره، خیلی از آدمایی که به شکست میرسن، با علاقه خودشون مسیر و هدفشون رو انتخاب کردن. اما یه نکته مهم و ارزشمند رو توی انتخابشون فراموش کردن.
آدما با علاقه خودشون کاری رو شروع میکنن، ولی ادامه مسیر دیگه دست خودشون نیست و اون طور که میخوان پیش نمیره.
اول کار دنبال این بود که با شنیدن موسیقی مورد علاقهاش انرژی و نشاط بگیره، ولی چیزی که الان به جای حس نشاط و انرژی گیرش اومده ناامیدی از زندگی و بیحوصلگیه.
کی فکرش رو میکرد خوانندههایی که یه روز معروف شدن، خودکشی کنن؟!
اون خواننده روز اولی که خوانندگی رو شروع کرد یا روزی که معروف شد، هیچ وقت فکرش رو هم نمیکرد که یه روزی خودکشی کنه.
اون کسی که برای پیدا کردن نشاط یه کارهایی شروع کرد، فکر نمیکرد به افسرده و بی حوصلگی برسه.
بعضی مسیرها و انتخابها با علاقه آدما شروع میشه، ولی ادامه مسیر دیگه با علاقه اونا نیست.
_شاخصه خودشناسی
_مقطع متوسطه