از شاهنامه متنفرم چون...

 عرب‌ها به من یاد داده‌اند تا بگویم شاهنامه آخرش خوش است، چون در آخر شاهنامه ایرانی‌ها شکست می‌خورند.
اول: اگر به آخر شاهنامه سری بزنیم، می‌بینیم که اصلا بیت‌های آخر آن درباره جنگ ایران و اعراب نیست. بیت‌های آخر شاهنامه درباره از بین رفتن ظلم و ستم است که از بین می‌رود. به این خاطر می‌گویند آخر شاهنامه خوش است.
دوم: وقتی که فردوسی شاهنامه را تمام کرد، آن را نزد سلطان محمود برد تا هم شاهنامه در کتابخانه پادشاهی نگهداری شود و هم سلطان محمود به او جایزه دهد. اما چون در آن از سلطان محمود تعریف نکرده بود، به او پاداشی نداد. بعد این جریان فردوسی در آخر شاهنامه بیت‌هایی را نوشت که در آن ظلم و ستم پادشاهان از بین می‌رود.
سوم: در قدیم رایج بود هنگامی که شاهنامه را می‌خواندند، جشن می‌گرفتند و چای و شیرینی می‌دادند. شاید به این دلیل باشد که می‌گویند شاهنامه آخرش خوش است.

ابیات آخر شاهنامه: ستم، نامۀ عزلِ شاهان بوَد / چو دردِ دلِ بی‌گناهان بوَد *  نباشد کسی در جهان پایدار / همان نامِ نیکو بوَد یادگار *  از آن پس نمیرم که من زنده‌ام / که تخمِ سخن من پراکنده‌ام  * هر آن کس که دارد هُش و رای و دین / پس از مرگ بر من کند آفرین
منبع: شاهنامه فردوسی، ابوالقاسم فردوسی
مقاله چرا شاهنامه آخرش خوش است؟، سجاد آیدنلو، دانشگاه پیام نور ارومیه،سال چهاردهم، شماره 81، خرداد و تیر 1390.