نبرد غرورآفرین نیروهای مقاومت فلسطین در برابر رژیم غاصب، پیروزی‌های پیدرپی نیروهای مقاومت انصارالله یمن، خروج مفتصحانه ایالات متحده آمریکا از افغانستان، و شکست کامل پروژه گسست دولت‌های عضو جبهه مقاومت، حاکی از استواری بیش از پیش درخت تنومند مقاومت در منطقه است.
در نظام اسلامی که حکومت بر پایه ولایت الهی و دینی برپا شده باشد و اهدافی همانند عدالت، تامین حقوق بشر، حمایت از مستضعفان، و مبارزه با ظلم و استکبار دنبال شود، قدرت نظامی منشأ عزت و اقتدار اسلام و مسلمانان و هراس دشمنان خواهد بود. به یقین هر ملتی برای حفظ حرمت و تامین منافع ملی و دستیابی به آرمان‌های بلند خود باید بتواند در این جهانِ پیروِ قانونِ جنگل و سراسر ظلم و ستم، از خود دفاع بلکه تهاجمی عمل کند؛ در غیر این صورت حتی بی‌دلیل مورد تهاجم و تجاوز قدرت‌های استکباری قرار خواهد گرفت. تجهیز و تشکیل نیروی نظامی قدرتمند، گاه می‌تواند منحصر در یک کشور در جهت رویایی با دشمنان باشد و گاه با تشکیل جبهه‌ای از کشورها، سازمان‌ها، جنبش‌ها با یک یا دو هدف توأمان صورت می‌گیرد. جبهه مقاومت، جبهه تشکیل شده با محوریت جمهوری اسلامی ایران، در جهت مقابل سیاست‌های خصمانه آمریکا در منطقه تشکیل شده است. این تشکل مقاوم آن چنان مستحکم در مقابل مستکبران عمل کرده که دشمنان سال‌هاست برای از هم گسیختن این جبهه تلاش می‌کنند.
بدون لکنت زبان می‌توان این نکته را بازگو کرد که اگر تلاش‌های جبهه مقاومت نبود، امروز اثری از دولت‌های ایران، عراق، سوریه، لبنان و یمن نبود. پس از سلسله موفقیت‌‌های جبهه مقاومت در مقابله با دشمنان، به ویژه اخراج نیروهای آمریکایی از سوریه، و نابودی داعش، دشمنان پروژه توطئه سرنگونی دولت‌های عضو جبهه مقاومت را، چند ماه پیش از شهادت سردار سلیمانی کلید زدند. مبنای توطئه این بود که پایه‌های امنیتی و سیاسی دولت در عراق و سوریه فرو بریزد و بساط مقاومت در این کشورها پرچیده شود. آنها چنین فکر می‌کردند که با فشارهای اقتصادی و واداشتن دولت‌ها به کناره‌گیری از قدرت، شرایط منطقه را دگرگون کنند و اساساً سردار سلیمانی در این چهارچوب تحلیلی به شهادت رسید؛ اما پس از اشتباه مرگبار مستکبران در شهادت فرمانده رشید جبهه مقاومت، نه تنها پروژه آنها شکست خورد، بلکه با درایت سردار اسماعیل قاآنی، راه پیروزی‌های گسترده جبهه مقاومت هموارتر شده و جبهه مقاومت به پیروزی‌های بزرگی دست یافت. اولین پیروزی را می‌توان در مقاومتِ مردم فلسطین دانست.
مقاومت فلسطین در جریان جنگ دوازده روزه، زیر بمباران سهمگین رژیم صهیونیستی رسماً اعلام نمود بخشی از محور مقاومت می‌باشد. وقوع این اتفاق، کابوس دیگری را برای رژیم صهیونسیتی و هم‌پیمانان‌شان در منطقه رقم زد؛ بدین دلیل که با این عضویت، اسراییل تنها مقاومت فلسطین را روبه روی خود نمی‌بیند، بلکه با نیروی عملیاتی نظامی سهمگینِ باقیِ اعضای مقاومت رو‌به‌رو خواهد بود. همچنین اعلام عضویت در جبهه مقاومت توسط فلسطینی‌ها ضربه مستحکمی بر محور عربی سازشکار می‌باشد. در این پیکار دوازده روزه، آتش خشم مقدس غزه و فلسطین و محور مقاومت چنان سوزان و سهمگین بود که غاصبان فلسطین را در فرصتی کوتاه به خذلان و شکست وتسلیم، و جهانیان را به شگفتی و تحسین مقاومتِ سرافراز واداشت.
دومین پیروزی جبهه مقاومت را می‌توان در پیوستن و اعلام رسمی پیوستن انصارالله یمن به محور مقاومت تلقی کرد. «با تمام قدرت و توانایی، در چارچوب محور مقاومت و در چارچوب معادله قدس حضور داریم و بخش جدایی‌ناپذیر از معادله‌ای هستیم که سیدحسن نصرالله اعلام کرد، و تهدید قدس یعنی یک جنگ منطقه‌ای در چارچوب محور مقاومت ... مردم ما در همه امور و تا جایی که می‌توانند، با محور مقاومت برای ایستادگی در مقابل دشمن اسرائیلی و توطئه‌های آمریکا هماهنگ خواهند بود و مردم یمن به حق آزادی و استقلال و کرامت خود و مقاومت اسلامی در خلاصی از توطئه‌های آمریکا و اسرائیل پایبند است» این بخشی از سخنان سید عبدالملک بدرالدین الحوثی در سالروز روز قدس می‌باشد. پیروزی‌های پیدرپی انصارالله یمن بر سعودی‌ها و پیشروی‌های گسترده آن، خود حاکی از عزم راسخ جبهه انصارالله بر استمرار محور مقاومت است. تمام این اتفاقات، حاکی از آن است که پروژه سرنگون‌سازی کشورهای عضو جبهه مقاومت توسط مستکبران، نه تنها شکست خورده، بلکه حتی نتیجه عکس داده و سبب افزونی و گسترش جبهه مقاومت در منطقه شده است.
امروز به سبب گسترش این جبهه و شکست‌های پیاپی اجزای نظام سلطه در منطقه، شاهد خروج گام به گام نظام سلطه در منطقه هستیم. خروج مفتضحانه آمریکا از افغانستان و در آستانه خروج قرار گرفتن نیروهای این کشور از عراق، شاهد براین مدعا است.
به یقین هر ملتی برای حفظ حرمت و تامین منافع ملی و دستیابی به آرمان‌های بلند خود باید بتواند در این جهانِ پیروِ قانونِ جنگل و سراسر ظلم و ستم، از خود دفاع بلکه تهاجمی عمل کند؛ در غیر این صورت حتی بی‌دلیل مورد تهاجم و تجاوز قدرت‌های استکباری قرار خواهد گرفت.