همسویی قرآن و سنت پیامبر در امامت

12:43 - 1401/01/15

هر چیزی که در قرآن نباشد به معنای مردود بودن آن نیست بلکه سنت پیامبر نیز هم تراز با قرآن می باشد و مبین جزئیات و تعیین کننده مصداق آیات الهی است.

امامان اهل سنت را نام ببرید دینی نهم,هزار سنت پیامبر

برخی عنوان می کنند که چون نام امیر المونین علیه السلام در قرآن نیامده است دلیل بر این می شود که ایشان به حق امام نباشند؛ زیرا اگر بنا بر گفته شیعیان امام از طرف خدا انتخاب می شود باید نام امامان آن ها در قرآن ذکر بشود و حال آن که این اتفاق نیفتاده است در نتیجه امامت در شیعه ساخته شیعیان می باشد.

تعیین امامت در شیعه
بنابر نظر شیعه و عقاید آن ها امامت بنابر خواست الهی انتخاب می شود و نمی تواند به انتخاب مردم باشد و علت عدم ذکر اسم آن ها به صراحت به خاطر ادله ای می باشد که در ذیل عنوان می کنیم:
1. فقهایی از مذاهب مختلف اهل تسنن فتوا داده اند هرکس منکر خلافت ابوبكر و عمر باشد کافر است. از جمله : قرطبی که مورد قبول همه مذاهب اهل تسنن است، می گوید: «هرکس منکر باشد ابوبکر صحابه پیامبر است کافر است؛ چون نص قرآن را رد کرده است.»[1]
سوال بسیار مهمی که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد این است که، در کدام یک از آیات قرآن چنین حکمی را بیان کرده است؟!

2. نام امامان علیهم السلام در قرآن آمده باشد یا در سنّت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم؟ چه فرقی در حقانیت دارد؟ مگر سنت، جدای از سخن خداوند متعال است؟
سنت همان قرآن و قرآن همان سنت، می باشد، خداوند در قرآن در این باره می فرماید : «وَأَنْزَلْنَا إِلَیْكَ الذِّكْرَ لِتُبَیِّنَ للناس؛[2] و بر تو نیز قرآن را نازل كردیم تا آن چه را نازل شده است برایشان بیان كنی.»
در این آیه خدای متعال سخن پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را مبین قرآن دانسته است؛ یعنی بدون تبیین پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم قرآن مفهوم ندارد. اگر بنا بود تمام آیات قرآن برای مردم روشن و واضح باشد، تبیین پیامبر معنایی نداشت، پیامبر نیز در تبیین های متعدد شان نزول بیشتر آیات قرآن را امامت دانسته اند.

3. بزرگان اهل تسنن نقل کرده اند همان طور که جبرئیل قرآن را بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل می‌کرد، سنت را هم بر نبی مکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل کرده است، «بِسَنَدٍ صَحِیح عَنْ حَسَّان بْن عَطِیَّة أَحَد التَّابِعِینَ مِنْ ثِقَات الشَّامِیِّینَ: كَانَ جِبْرِیل یَنْزِل عَلَى النَّبِیّ صَلَّى اللَّه عَلَیْهِ وَسَلَّمَ بِالسُّنَّةِ كَمَا یَنْزِل عَلَیْهِ بِالْقُرْآنِ؛[3] به سند صحیح است که جبرئیل سنت را به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل می‌کرد همان طور که قرآن را نازل می‌کرده است.»
این روایت را ابن حجر که نه شیعه است و نه اهل هذیان گفتن می باشد، بیان کرده است و طبق این روایت، سنت که بیانگر امامت ائمه می باشد فرقی با این ندارد که در قرآن بیان شده باشد.

بنابراین به طور مستقیم، به همۀ مسائل اسلامی در قرآن اشاره نشده است. در حقیقت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان راهنما و مبین قرآن مسئول بیان جزئیات اوامر و دستورات الهی است و یکی از این امور تبیین نام ائمه شیعه می باشد که در سنت به طور متواتر بیان شده است.
به عنوان مثال پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چگونه نماز خواندن را بیان فرمودند، مسلمانان نیزموظفند طبق دستور خداوند از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم اطاعت نمایند. دستورات پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم، هرچند وحی و آیه قرآن نباشد، همگی از جانب خداوند متعال هستند.

پی نوشت
[1] تفسير القرطبي، ج 8، ص 146.
[2] سوره نحل، آیه 44.
[3] التکفیر اخطاره و ضوابطه، جز1 ، ص64 و سنن الدارمی، جز2، ص149 و مجموعه فتاوی ابن تیمیه، جز2، ص88.

همۀ مسائل اسلامی در قرآن اشاره نشده است و در حقیقت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان راهنما و مبیّن قرآن، مسئول بیان جزئیات اوامر و دستورات الهی است و یکی از این دستورات، امامت است که اصل آن در جاهای مختلف قرآن بیان شده است، تبیین و ذکر نام آن ها نیز به سنت پیامبر موکول شده است.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 8 =
*****