جستار در سیره تربیتی امام سجاد علیه السلام

13:49 - 1401/01/22

دقت در مجموع روایات اسلامی، مهربانی و عطوفت امامت را بر ما روشن می نماید، به صورتی که حضرات معصومین علیهم السلام به هر بهانه ای با مهربانی و عطوفت مردم را تربیت و هدایت کرده اند.

روش های تربیتی امام سجاد,حدیث از امام سجاد در مورد اخلاق

اهل بیت علیهم السلام زندگی سراسر نور و محبت آمیز نسبت به بندگان خدا داشتند، حتی نسبت به عبد ها و کنیزان خود نیز عطوفت و مهربانی می کردند. همواره در تربیت و صلاح آن ها تلاش می نمودند، به عنوان مثال در روایات هست که امام سجاد علیه السلام عبد و کنیز خریداری می کرد و مدتی آن ها را با معارف اسلام آشنا می نمود و بعد از این که خوب تربیت شدند، آزاد شان می کردند.[1]

با دقت در این احادیث مقداری از عطوفت و مهربانی پدرانه امام نسبت به بندگان را می توانیم درک کنیم.
با این حال معاندین سعی در مخدوش کردن این چهره مهربان امامت هستد و با تقطیع و حذف قسمتی از روایات سعی در تحریف اوصاف امامت دارند، به عنوان مثال به دروغ بیان می کنند، امام سجاد علیه السلام در ماه مبارک رمضان عبد ها و کنیزان را کتک نمی زد و همه خطا های آن ها را می نوشت و در آخر ماه یک جا همه را کتک می زد. این اشخاص با این کار می خواهند چهره حضرت را مخدوش نمایند و چهره ای خشن از امامت را بر مردم بشناسانند.

در مراجعه به متن اصلی روایت متوجه می شویم، روایت درست نکته مقابل این اشکال را بیان می کند و مقام رافت و مهربانی حضرت طبق آن اثبات می شود، به این صورت که حضرت احترام ماه مبارک را نگه می داشتند و حتی یک نفر از افراد خطاکار زیر دست خود را در این ماه تادیب نمی کردند، به خاطر تربیت اخلاقی و یاد دادن نکاتی، روز آخر ماه همه خطاهای آن ها را که در طول ماه نوشته بودند را می آوردند و از آن ها نسبت به خطاهایشان اقرار می گرفتند و سپس آن‌ها را بخشیده و نه تنها آن‌ها را تنبیه نمی‌کردند بلکه یک سری نکات تربیتی و آموزنده به آن ها یاد می دادند مانند:

1. به آن ها می فرمود: «با صدای بلند بگویند: یا علی بن حسین علیه السلام خدایت خطاهای تو را شمرده  و همه آن ها را ثبت و ضبط کرده است، همه اعمالت در نزد او حاضر هستند ما را ببخش، همان طور که انتظار داری خدا تورا ببخشد.» با توجه به ادله نقلی و عقلی که در دسترس داریم می دانیم که حضرت معصوم از خطا و اشتباه بوده اند و حضرت در اینجا به خاطر غرض های دیگری این چنین عمل کرده اند و برای تعلیم و آموزش بندگان الهی این گونه بیان نموده اند و یا با این که ایشان هیچ گناهی ندارند اعمال خود را در مقابل عظمت خداوند کم می شمارند و خود را گناه کار خطاب می کنند، از این رو این قسمت از روایت  دو نکته تربیتی دارد و حضرت با این کار خود این نکات را به زیر دستان خود یاد می دهد:

الف. همه آن ها بفهمند که اعمال انسان ثبت و ضبط می شود و خداوند به همه آن ها علم دارد، به همین خاطر نباید در اعمال خود دچار غفلت گردند.
ب: وقتی انسان دچار اشتباه شد باید به هر بهانه ای از خدا بخواهد که گناهانش را ببخشد و مورد رحمت الهی خود قرار بدهد.

2. حضرت به آن ها یاد می دهد که خداوند رحیم و مهربان است و نسبت به بندگانش اصلا ظلم نمی کند و خطاهای آن ها را می بخشد.

3. همچنین حضرت به آن ها یاد می دهد در صورت لزوم کسی که به آن ها ظلم کرده را ببخشند و همیشه در صدد مقابله به مثل نباشند.[2]

در نتیجه روایت خلاف حرف معاندین را بیان می کند. حضرت نیز با این رفتار خود زیر دستانشان را تربیت می داد، به همین خاطر انسان باید نسبت به امور دقت لازم را داشته باشد و هر کلامی را به راحتی قبول نکند.

پی نوشت
[1] سیره پیشوایان، صفحه305.
[2] بحار الانوار، جلد98، صفحه187.
 

معاندین دین اسلام و شیعه با هر بهانه ای سعی در مخدوش کردن چهره امامت دارند و با حربه هایی مانند تقطیع احادیث و بیان نکات انحرافی، معارف شیعه را مخدوش می کنند در نتیجه یک فرد مسلمان باید در دریافت مطالب اعتقادی خود دقت لازم را داشته باشد.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 7 =
*****