توهین به قرآن نتیجه خشم دشمن از قدرت اسلام و گسترش آن است.
هتک حرمت به قرآن و مسلمانان در کشورهای غربی، پدیده جدیدی نیست و اتفاقاتی از این دست، در این کشورها سابقه دارد. توهین به مقدسات مسلمانان حاکی از خشم دشمن از قدرت گرفتن اسلام و اشاعه آن و نیز نشان از ضعف و زبونی دشمن است. بدون تردید سوزاندن قرآن، توهین به یک کشور نیست بلکه توهین به چند میلیارد مسلمان است که دشمن با اهداف مختلفی دست به چنین اقداماتی می زند. چنین حرکاتی غالبا از سوی احزاب افراطی و با هدف به چشم آمدن در انظار دیگر کشورها و نیز با اهدافی سیاسی انجام می گیرد و بر همین اساس، اسلام و مسلمانان را بزرگترین مشکل سد راه آزادی خود می دانند.[1]
آنها در خیال واهی خود فکر می‌کنند با آتش زدن صفحات قرآن می توانند منطق و برهان متقن این کتاب عزیز که حیات تازه و جوشانی به انسان و جوامع انسانی از گذشته تاکنون داده را از میان بردارند؛ در حالی که با این رفتارها علاوه بر تبعات سیاسی، فرهنگی و حقوقی که می تواند علیه آنها از سوی مسلمانان به دنبال داشته باشد، در حقیقت بستر فکر را برای جوانانی که طالب حق و حقیقت‌اند باز نموده و این سؤال را پیش و روی آنان قرار می دهد که مگر قرآن و اسلام و مسلمانان چه می‌گویند که اینقدر با مبانی و محتوای آن مخالفت می‌شود؟
از جمله تبعات سیاسی و اجتماعی برای هتاکان و کشورهای حامی چنین تفکرات ضد دینی و غیر منطقی، خروش مسلمانان علیه چنین تفکراتی است؛ چنانکه مسلمانان با محکوم نمودن، درگیری با نیروی های پلیس و برهم زدن امنیت اجتماعی آنها به بخشی از این توهین ها پاسخ دادند.[2]
البته قرآن سوزی که غالباً از سوی گروه‌های افراطی رخ می دهد، تنها برای نقد اسلام و یا مبارزه علیه گروه‌ها و حکومت‌های اسلامی و مسلمانان نبوده بلکه اقدامی جنایت‌کارانه علیه همه مهاجرین، پناهندگان و جنبش‌های آزادی‌خواه و برابری‌طلب است؛ از این رو لازمه جلوگیری از چنین اقدامات خطرناک این است که امت اسلامی، گروه های سیاسی، اتحادیه عرب، سازمان‌های عالی اسلامی، سازمان های بین المللی، بشر دوستانه و انسانی، سازمان همکاری اسلامی، احزاب، مراجع دینی و علمای دین در گسترده‌ترین شکل ممکن آن را محکوم نموده و در روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی با چنین کشورهایی تجدیدنظر کنند.
پی‌نوشت:
1. پایگاه بین المللی شفقنا، مدخل: «آنچه درباره ماجرای هتک حرمت به قرآن کریم در سوئد باید بدانید».
2. همان.
هتک حرمت به قرآن و مقدسات مسلمانان از گذشته تا کنون در کشورهای غربی سابقه دارد. هتک حرمت به قرآن حاکی از ضعف و زبونی دشمن مقابل منطق اسلام و نیز خشم آنها از گسترش اسلام است. بهترین راه جلوگیری از چنین اقدامات توهین‌آمیزی، ایستادگی، محکوم نمودن و قطع روابط امت اسلامی با چنین کشورهای هتاکی است.