دعای سیدحسن نصرالله بیش از هرچیزی، بیانگرِ عمق ارتباط قلبی فرماندهان جبهه حق با رهبرشان است. امری که بشدت جریانات ناحق را نگران یا حتی سردرگم میکند، چه اینکه آنها از درک این نوع ارتباط یعنی رابطهی امام و امت که بر مبنای محبتی الهی است، عاجزاند.
سیدحسن نصرالله طی سخنرانی خود در شبهای قدر با حمایت از مجاهدان فسلطینی در خیزش جدیدشان علیه رژیم صهیونسیتی بیان کرد: در آستانه یک پیروزی بزرگ و سرنوشت ساز هستیم و انشاءالله به زودی شاهد آن خواهیم بود. اما آنچه بیش از سایر سخنان ایشان در رسانهها منتشر شد و واکنشهای بسیاری را هم درپی داشت، دعایی بود که در آخر کلامش بیان داشت: «خدایا بقیه عمر مرا به عمر سیدنا القائد اضافه کن.»(1)
نقطه عطف تفاوت جبهه حق در مقابل جریان باطل را باید در همین جمله جستجو کرد، دعایی این چنینی که بیش از هرچیزی، بیانگرِ عمق ارتباط قلبی فرماندهان جبهه حق با رهبرشان است. امری که بشدت جریانات حق را نگران یا حتی سردرگم میکند، چه اینکه آنها از درک این نوع ارتباط یعنی رابطهی امام و امت که بر مبنای محبتی الهی است، عاجزاند.
فرماندهانی از این دست مانند سردار شهید حاج قاسم سلیمانی یا مرحوم نادر طالب زاده که توانستند، با پرورش سربازانی معتقد، در عرصه میدان و رسانه، معادلات دشمن را به هم بزنند، تربیت شدگانِ همین مکتباند؛ مکتبی که نه با اتکا به ابزار زر و زور، بلکه با ایجاد رابطهای قلبی با افرادش، توانایی ایجاد بزرگترین تحولات را در تاریخ داشته و دارد.
پینوشت؛
1. العالم https://b2n.ir/q47896