در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای که جمهوری اسلامی در موضع قدرت و به عنوان کشوری صلح طلب شناخته شده و تحریم‌های دشمن درحال فروپاشی است، چگونه می‌توان این گونه اظهارات را به حساب خیرخواهی گذاشت؟
چندی قبل مصاحبه‌‌ای از آقای مطهری منتشرشد که طی آن اظهار داشت: «از همان ابتدا که وارد فعالیت هسته‌ای شدیم، هدف‌مان ساخت بمب و تقویت قوای بازدارنده بود، اما نتوانستیم محرمانه بودن این مسئله را حفظ کنیم و گزارش‌های محرمانه توسط گروهک منافقین (شورای ملی مقاومت ایران) افشا شد».(1) علی مطهری در جای دیگری از سخنانش افزود: «اساساً کشوری که می خواهد استفادۀ صلح آمیز از انرژی هسته ای داشته باشد هیچگاه از غنی سازی اورانیوم شروع نمی کند.»(2) سخنانی که با واکنش سازمان انرژی اتمی کشور مواجه شد و ضمن تکذیب اظهارات مطهری تاکید شد: «برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران هیچگاه جهت‌گیری نظامی نداشته و اظهارات افراد غیر مسئول در این زمینه ناشی از بی‌اطلاعی و یا رویکرد سیاسی خاص آنها است.» (3)
البته این سخنان تبعات گسترده‌ای علیه جمهوری اسلامی داشت، از سویی منافقین فعالیت هسته‌ای ایران را به عنوان ساخت بمب گزارش کردند.(4) و این درحالی بود که سیاست و هدف نظام هیچگاه ساخت بمب هسته‌ای نبوده است؛ چنانکه مقام رهبری تولید آن را حرام اعلام کردند. از سوی دیگر، آنتونی بلینکن وزیر خارجه آمریکا در کمیته روابط خارجی سنا شهادت داد که زمان گریز هسته‌ای ایران به چند هفته کاهش یافته است. جِن ساکی، سخنگوی کاخ سفید نیز گفت: قطعا آمریکا از اینکه فاصله ایران با تولید سلاح هسته‌ای به چند هفته کاهش یافته نگران است، این سخنان در حالی صورت گرفت که نماینده اسرائیل در سازمان ملل در نشست شورای امنیت گفت: «رژیم ایران تنها چند هفته تا غنی‌سازی اورانیوم کافی برای ساخت بمب اتمی فاصله دارد».(5)
آقای مطهری! تمام این اظهارات و فشارهای رسانه‌ایِ پس از آن، در پی همان سخنان نسنجیده است.
رژیم صهیونیستی مدعی شده است: اطلاعاتی که از آرشیو به سرقت رفته از فعالیت‌های هسته‌ای ایران به دست آمده نشان می‌دهد که دست‌کم تا سال ۲۰۰۲، تهران برنامه‌هایی در جهت تولید سلاح هسته‌ای را دنبال می‌کرده است.(6) ادعایی که لاجرم با اظهارات آقای مطهری نیز تایید می‌شود!
کاش یکبار برای همیشه کسی به این سوال تکراری پاسخ می‌داد که چطور مواضع برخی از مسئولان جمهوری اسلامی دقیقا مطابق میل و خواست جریان معاند است؟ این سفاهت در موضع‌گیری و بیان حرفهای هزینه‌زا از کجا نشات می‌گیرد؟
در بحبوحه مذاکرات هسته‌ای که جمهوری اسلامی در موضع قدرت و به عنوان کشوری صلح طلب شناخته شده و تحریم‌های دشمن درحال فروپاشی است، چگونه می‌توان این گونه اظهارات را به حساب خیرخواهی گذاشت؟
من از بیگانگان هرگز ننالم/ که با من هرچه کرد آن آشنا کرد...
پی‌نوشت؛
1. بی‌بی‌سی https://b2n.ir/m41645
2. rfi https://b2n.ir/x71908
3. همشهری https://b2n.ir/n60720
4. همشهری https://b2n.ir/k16925
5. اینترنشنال https://www.iranintl.com/202204268958
6. ایندیپندیت https://b2n.ir/b74620