اصلاح تجارت کشور، اصلاح تولید، سرمایه گذاری و اشتغال پایان دادن به فقر شدید در طبقات ضعیف کشور، همگی از جمله برنامه‌هایی است که دولت سیزدهم در کوتاه مدت و بلندمدت، به وسیله آن سعی دارد تا در جهت اصلاح اقتصادی و با ترمیم توزیع یارانه‌ها و حذف ارز ترجیحی آن را به ثمر رساند.
به طور کلی پرهیز از گرفتار شدن در تله پول و توزیع نقدی یارانه، باید مورد توجه دولتمردان قرار گیرد. تثبیت پرداخت نقدی می‌تواند تعهدی را برای دولت و عادتی را برای یارانه بگیران ایجاد کند که خطرناک است.
به طور قطع و به دلایل مختلف، حمایت از مردم به شکل کالابرگ الکترونیک بهتر از توزیع یارانه نقدی است. مدلی که در زمینه نان قرار است دنبال شود نیز همین گونه است.
این مدل و کالابرگ الکترونیک از این نظر که قیمت را در حدی از مصرف برای مردم ثابت نگه می‌دارد، تورم روانی کمتری نسبت به توزیع یارانه نقدی و آزاد شدن قیمت دارد. به ویژه در اقتصاد ایران که عوامل روانی روی قیمت‌ها اثر مهمی دارند، این مسئله کلیدی است.
بنابراین وعده دولت برای تکمیل سازوکار کالابرگ الکترونیک باید به صورت جدی پیگیری شود.
موضوع تفکیک یارانه بگیران از غیر آنان، همواره موضوع بحث برانگیزی بوده که از طرح بحث خوشه بندی در دهه 80 و قبل از هدفمندی یارانه‌ها تا شناسایی هفت دهک مشمول یارانه معیشتی در آبان 98، همواره محل بحث و چالش بوده است.
با واریز یارانه به 9 دهک، مشخص شد که دولت حداقل برای شروع کار به اصطلاح، دست را باز گرفته است تا افراد بیشتری مشمول شوند. اما در هر صورت هرگونه تفکیک افراد، بحث‌ها و اعتراضاتی را به دنبال خواهد داشت. بازگذاشتن مسیر اعتراض و تجدیدنظر اقدام درستی است که از سوی دولت انجام شده اما در کنار آن باید حتما چگونگی دهک بندی و معیارهای آن برای مردم شفاف شود.
نکته‌ای که در این زمینه باید توجه شود این است که با استقرار مبلغ یارانه به رقم پرداختی فعلی و یا توزیع کالابرگ، یکی از وعده‌های بزرگ ابراهیم رییسی محقق می‌شود و آن عبارت است از ریشه‌کن شدن فقر مطلق.
بنابر تعاریف بین المللی؛ فقر مطلق برابر است با درآمد کمتر از 1.9 دلار ppp در روز. با فرض دلار ppp 7000 تومانی و بُعد اعلامی خانوار 2.64 برای دهک اول 1.054.000 تومان درآمد تعریف می‌شود. و یارانه پرداختی به دهک اول1.056.000 تومان خواهد بود.
در نتیجه، درآمد دهک اول یقینا از میزان استاندارد فقر مطلق بالاتر می‌رود و می‌توان ادعا کرد فقر مطلق ایران تقریبا با صفر برابر می‌شود.