برخی والدین این برداشت را دارند که اگر فرزندانشان بزرگ شوند، مشکلاتشان حل میشود. این باعث شده تا برنامهای برای حل اختلالات رفتاری فرزندان خود نداشته باشند.
عرصه تربیت، والدین فعّال میخواهد؛ نه والدین منفعل.
تفکر اشتباهی در برخی والدین وجود دارد که به هنگام بروز اختلالات رفتاری مانند پرخاشگری و لجبازی در فرزندان، میگویند: وقتی فرزندمان بزرگ شد، این اختلالات از بین میرود.
این رویکرد برای والدینی است که روحیه فعّالی برای حل مشکلات ندارند.
این فرزندان وقتی بزرگ میشوند، آسیبهای آن اختلال تا مدتها حتی در سنین بالاتر در زندگی همراه آنها خواهد بود.
برخی از آسیبهای پرخاشگری که حتی در سنین بالاتر نیز همراه انسان است عبارتند از:
1. عدم قدرت تصمیمگیری
2. پایین آمدن اعتماد به نفس
3. سرکش بودن در دوران نوجوانی
4. عدم تعادل در روابط عاطفی و اجتماعی (مانند دور شدن دوستان از او و تنها ماندن)
از راهکارهای اصلاح پرخاشگری در کودکان، صمیمیت و همراه شدن با کودکان است. و اگر به جای این راهکار از مواردی مانند تنبیه استفاده شود، نتیجه ای نخواهد داشت.