ایران در میانه بحران جهانی، در حال صادرات مطمئن نفت است. افزایش 30 درصدی صادرات نفت از نگاه تحلیلگران بینالمللی، حاکی از تبحر ایران در دور زدن تحریمهای آمریکاست.
طبق گزارش والاستریت ژورنال، پس از اینکه قیمت نفت در پی حمله روسیه به اوکراین به بالاترین حد در یک دهه اخیر رسید، ایران اکنون بهرغم اینکه قیمتهای بالاتری نسبت به مسکو پیشنهاد کرده است، نفت بیشتری به چین میفروشد.
روزنامه جوان هم در گزارشی در همین زمینه تاکید کرد: ایران در میانه بحران جهانی، در حال "صادرات مطمئن" نفت است. افزایش 30 درصدی صادرات نفت از نگاه تحلیلگران بینالمللی، حاکی از تبحر ایران در دور زدن تحریمهای آمریکاست. این افزایش صادرات نشان میدهد تلاشهای ایران برای تقویت صادرات موفق بوده است.
نزاع روسیه و اوکراین فرصت مناسبی را برای تمامی صادرکنندگان نفت فراهم ساخت تا در غیاب روسیه بتوانند صادرات نفت به اروپا و آمریکا را به عهده بگیرند.
البته آمریکا تا به الان سراغ گزینه تحریم نفت روسیه نرفته است دلیل هم روشن است. روسیه یکی از سه تولیدکننده بزرگ نفت جهان است. روسیه همچنین، تامین کننده اصلی گاز اروپاست و غرب برای نفت و گاز روسیه جایگزینی ندارد. همین گمانه زنی ها نیز قیمت نفت را به 130 دلار رسانده است.
البته امریکا و اروپا برای جایگزینی نفت و گاز روسیه فعالیت گسترده ای را در سراسر جهان شروع کرده اند. از جمله این فعالیت ها می توان به رایزنی با قطر و الجزایر اشاره کرد.
در ایران هم برخی غربگرایان پیشنهاد مخاطرهآمیزی را خطاب به دولت مطرح میکنند و آن هم ترمیم روابط با آمریکا و روانه نمودن نفت و گاز خود به بازارهای جهانی است. به اذعان آنان، آمریکا در چرخش تاکتیکی به دنبال کمک گرفتن از دشمن کوچک خود (ونزوئلا) برای ضربه به دشمن بزرگ (روسیه) است.
تکرار این حرکت درباره ایران هم ممکن است و می تواند فرصت کم نظیری برای ایران بسازد. در همین راستا غربگرایان به دولت ابراهیم رئیسی پیشنهاد میکنند در صورت ادامه مانع سازی روسیه در روند احیای برجام، ایران به صورت مستقیم و شفاف و صریح وارد مذاکره با امریکا شده و احیای برجام از طریق توافق دو طرفه عملی شود. روش و منش متوهمانه غربگرایان در مواجهه با ایالات متحده آمریکا طی چندسال اخیر بر همگان عیان شده است.
خطاب به غربگرایان باید گفت هر گونه امضای توافق بدون أخذ تضمین مناسب تضییع منافع ملی است. به این دلیل که ایالت متحده همواره در رویکرد تعاملی با کشورهای گوناگون منافع را مطلقا بر معاهده مقدم مینماید.
لذا اگر در شرایط کنونی، حاضر به امتیازدهی به ایران باشد، بدون شک بعدها به معاهده خود پایبند نمیماند. همچنین به طور قطع هرگونه رویکرد مداخلهجویانه ومنفعت طلبانه ایران در مواجهه با نزاع روسیه و ناتو بعدها به ضرر ایران خواهد بود.