«هرچه متعلق به من است مال من است و هر چه که در دستان توست در مورد آن باید مذاکره کنیم!» این گزاره، ستون اساسی سیاست خارجی آمریکا در مواجهه با سایر کشورها را شکل داده و تفکر حاکم بر دولتمردان آمریکایی را توصیف می کند.
«هرچه متعلق به من است مال من است و هر چه که در دستان توست در مورد آن باید مذاکره کنیم!» این گزاره، ستون اساسی سیاست خارجی آمریکا در مواجهه با سایر کشورها را شکل داده و تفکر حاکم بر دولتمردان آمریکایی را توصیف می کند.
این طرز تفکر در مواجهه با کشورها، مختص کشورهای جهان سوم نبوده و مربوط به همه می‌شود. چون قلدری و خود بزرگ بینی مفرط در سردمداران آمریکا نهادینه شده است.
اینبار نیز این جمله در قالب مذاکرات هسته ای خود را نشان داده است. آمریکا و طرفهای اروپائی در مورد حق مسلم انرژی هسته ای ایران که کاملا جهت گیری غیرنظامی داشته، به دنبال مذاکره و اعمال محدودیت در فعالیت های صلح آمیز هسته ای هستند.
اما در جریان مذاکرات، هرازگاهی رسانه های بیگانه در راستای اهداف خود با انتشار گزارشاتی از شکست و توقف مذاکرات، خبر می دهند. در این راستا یکی از این خبرها که روی آن مانور زیادی داده شد، اختلاف تاکتیکی آمریکا و اسرائیل بر سر بعضی از موضوعات برجامی و به تبع آن توقف مذاکرات است.
این قضیه از جنبه های مختلفی قابل تحلیل است:
1. دشمن همیشه سعی در گرفتن امتیازات گسترده در مقابل دادن امتیازات ناچیز دارد که در خلال این مذاکرات نیز بارها شاهد آن بوده ایم.
2. همواره یکی از ترفندهای مذاکراتی آمریکا، ایجاد جو رسانه ای سنگین به هنگام گره خوردن مذاکرات بوده است تا دو هدف را از این طریق دنبال کند.
آنان در واقع از این طریق، در دستگاه محاسباتی طرف مقابل اختلال ایجاد کرده و اینگونه القا میکنند که خواسته های طرف مقابل بیجا بوده و باید عقب نشینی کند و با اینکار اینطور جلوه میدهند که عامل توقف مذاکره، طرف مقابل است.
در وهله بعدی، به کمک رسانه ها جو عمومی جامعه را متشنج و مردم را علیه تصمیم سازان آن کشور می‌شورانند تا به وسیله فشار عمومی از داخل، به درخواستهای او تن دهند.
3. عملیات رسانه ای اخیر در بازتاب اختلافات اسرائیل و آمریکا بر سر توافق هسته ایران نیز از این سنخ بوده و منشاء این مسئله به میل فراوان سران این کشورها در گرفتن امتیازات حداکثری از کشورمان بازمیگردد و چیز تازه ای نیست.
چون ترامپ هم به این دلیل از برجام خارج شد که مدعی بود اوباما امتیازات محدودی در قبال رفع تحریم ها ( که آنهم اتفاق نیفتاد) از ایران گرفته و باید مسائل دیگری همچون حضور منطقه ای و توان نظامی ایران مانند موشکهای بالستیک نیز در دل توافق گنجانده می شد.
4. اصولا رژیم غاصب اسرائیل و آمریکا پیوند ناگسستنی در دشمنی با ایران داشته و این دشمنی مسبوق به سابقه است (مثل سرنگونی دولت مرحوم مصدق در جریان ملی شدن صنعت نفت) و آمریکا با بازی رسانه ای که به راه انداخته است، در صدد این است که بگوید مواضع آمریکا در مذاکرات با اسرائیل هماهنگ بوده و نظرات اسرائیل برای آمریکا مهم است تا از این طریق نشان دهد که تمام موضوعات مربوط به خاورمیانه به مسئله ''صهیونیست ها'' بر می گردد و محدود به برنامه هسته ای ایران نیز نیست.
5. الان که اقتصاد آمریکا به تائید گزارشات مختلف، اوضاع مناسبی ندارد و درگیر مسئله جنگ اوکراین و روسیه وهمچنین تبعات آن است (تحریم انرژی روسیه)، دولتمردان آمریکایی به خوبی از نیازمندی خودشان به این توافق آگاه هستند. ایران نیز با اقدامات دولت آقای رئیسی و خنثی سازی تحریم ها و بهبود المان های اقتصادی، عجله ای برای رسیدن به توافق آنهم به هر قیمتی را ندارد و به جِد، دنبال ستاندن همه حق و حقوق خود از آمریکاست.
6. در طرف مقابل، اسرائیل نیز با مشکلات گسترده امنیتی دست و پنجه نرم می کند. از شنیدن اخبار تیراندازی های روزانه توسط فلسطینیان علیه صهیونسیت ها در سرتاسر سرزمین های اشغالی گرفته تا مسلح شدن همه مناطق پیرامونی فلسطین، مانند کرانه باختری و گروه های فلسطینی به انواع موشکهای نقطه زن، همه و همه باعث شده تا صهیونیست ها به وحشت بیفتند.
آنها نیز برای حل مشکل، به استمداد از آمریکا روی آورده و به دنبال این هستند که حضور ایران در منطقه و تسلیح گروه ها و کشورهای مقاومت، به نحوی در مذاکرات گنجانده شده یا آمریکا خود به تنهائی برای این مهم اقدام کند. اما دریغ از درک این واقعیت توسط صهیونیستها، که آمریکا خود در تامین امنیت نیروهایش مانده است و روزانه اخبار حملات به کاروانهای لجستیکی آمریکا در بخش های مختلف کشور عراق شنیده می شود که امریکا برای حل این معضل، دست به دامان ایران شده است.
صهیونیست ها باید خوب متوجه شده باشند که الان، آمریکا در وضعیتی نیست که بتواند امنیت مصنوعی اسرائیل را حفظ کند.
به هر حال همانطور که مذاکره کنندگان کشورمان بارها گفته اند، توافق ممکن بوده و در صورت وجود اراده سیاسی لازم در آمریکا و کشورهای اروپایی، در دسترس خواهد بود.
نکته دیگر، حربه های رسانه ای با هدف عقب نشینی از حق و حقوق ایران بوده و اساسا اخبار مخالفتهای فی ما بین کشورهای مقابل مانند آمریکا و رژیم صهیونیستی هیچ ربطی به مذاکرات و مطالبات به حق مردم ایران نداشته و این اخبار برای ایران مهم هم نیست.