گره مذاکرات وین، تهران یا واشنگتن؟

مذاکرات وین برای لغو تحریم ایران به دلیل عدم جديت طرف آمریکایی و مواضع متزلزل آن بر سر یک دوراهی قرار گرفته است. جمهوری اسلامی ایران مواضع قاطعانه‌ای ارائه کرده و خطوط قرمز خود را مشخص کرده و به تمام دنیا ثابت كرد که ايران قابل اعتماد است. اما عامل کندی و یا توقف مذاکرات برجام چیست؟ برای پاسخ به این سوال باید چند جهت را مورد توجه قرار داد.

اول اینکه رسانه‌های غربی یک روز سپاه و یک روز روسیه را عامل توقف یا گره مذاکرات اعلام می‌کنند تا با این حربه اصطلاحاً توپ را به زمین ایران انداخته و با تفرقه افکنی میان مردم ایران، سیاست چانه‌زنی از خارج و فشار از داخل را اجرا کنند.

این در حالی است که مسئله اصلی در وین، عدم اجرای تعهدات طرف آمریکایی و بدعهدی اروپا در قبال خروج آمریکا از برجام است. با همه‌ی این اوصاف باز هم غربی‌ها به دنبال اجرای یک طرفه تعهدات از سوی طرف ایرانی هستند.

دوم اینکه اساسا دولتمردان آمریکا قادر به تصمیم گیری جهت احیای برجام نیستند؛ زیرا صهیونیست‌ها با توجه به نفوذی که دارند، این اجازه را به دولتمردان ایالات متحده نمی‌دهند که اقدامی که حتی درصدی از فشار حداکثری علیه ملت ایران را کاهش بدهد، انجام دهند.

سوم اینکه ذاتِ قلدر مآب رژیم تروریستی آمریکا موجب شده این رژِیم از ارائه تضمین‌های عملی برای خارج نشدن از توافق یا لغو تحریم‌ها سر باز بزند.

حقیقت این است که ارائه‌ی چنین تضمینی از سوی آمریکا به جمهوری اسلامی پس از 4 دهه تحریم‌ سنگین و سیاست‌های خصمانه، یعنی اعتراف به شکست خود، و اقرار به پیروزی میدانی جمهوری اسلامی.

از این رو آمریکا سعی می‌کند با سیاست ورزی، تا حد امکان از ارائه تضمین‌های قابل اتکا به ایران بپرهیزد.

نکته آخر اینکه با توجه به تجربه‌ای که پیش روی ماست، هرگونه اعتماد به طرف غربی (آمریکا و اروپا) بدون دریافت تضمین‌های عملی حماقت محض است و چیزی جز تکرار تجربه خسارت محضِ مورد اشاره در سخنان رهبری در مورد برجام، نخواهد بود.