جمهوری اسلامی با توقیف نفتکش یونانی به همه اعلام کرد، دکترین دفاعی ایران برپایه‌ی امنیت متقابل استوار است، اگر روزی بستن تنگه هرمز از اهداف نظامی ایران به شمار می‌رفت، امروز جزو خاطرات است.
بی‌ارادگی و عدم استقلال کشورها مانع اقدام متقابل جمهوری اسلامی نخواهد شد. در واقعه توقیف نفتکش "پگاس" توسط یونان، زحمت دزدیدن آن به دوش گارد ساحلی یونان افتاد و نفتش را آمریکا به یغما برد، اما هزینه‌ی این عمل احمقانه را دولت و مردم یونان پرداختند.
31 فروردین ماه بود که برخی خبرگزاری‌ها از توفیق یک نفتکش روسی که حامل نفت ایران بود خبردادند. نفتکش پگاس (لانا) با پرچم ایران و خدمه روسی، که به دلیل شرایط بد آب و هوایی و به منظور حفظ ایمنی پرسنل و کشتی، مجبور شده بود به سواحل یونان پناه ببرد، نه تنها هیچ گونه همکاری و کمک‌رسانی با کشتی مدنظر صورت نگرفت، بلکه توسط نیرو‌های نظامی گارد ساحلی یونان توقیف هم شد!
پس از این اتفاق سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز با قدردانی از تلاش‌های یونان برای اجرایی کردن تحریم‌های روسیه و توقیف یک نفتکش روسی به خاطر تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه روسیه، گفت: «ما از گزارش‌هایی که نشان می‌دهند این نفتکش حامل نفت ایران است، باخبریم.»
هرچند گارد ساحلی یونان ابتدا علت توقیف این نفتکش را در راستای تحریم‌های اعمال شده اتحادیه اروپا علیه مسکو اعلام کرد، اما حتی پس از اینکه مشخص شد محموله‌ی این نفتکش متعلق به جمهوری اسلامی است و ایران نیز از مسیر دیپلماسی سعی در رفع توقیف این کشتی داشت، از آزاد کردن نفتکش و محموله‌ی آن سرباز زد و در یک اقدام کاملا احمقانه که تعفن بی‌ارادگی از آن می‌بارید، نفت‌های توقیف شده را به سوی آمریکا فرستاد!
در مقابل این دزدی دریایی یونانی‌ها، گارد ساحلی ایران نیز دو نفتکش یونانی «دلتا بسودن» و «پردنت اند ریور» را در سواحل بندرلنگه و عسلویه توقیف کرد.
وزارت خارجه یونان نیز در واکنش به این اقدام مقتدرانه‌ی جمهوری اسلامی، این اقدام ایران را در حالی «دزدی» خوانده است که خود، یک ماه پیش بنا به دیکته واشنگتن، نفتکش ایران را در سواحل خود توقیف و نفت آن را تحویل آمریکا داد. این واقعه بیانگر چند نکته مهم و قابل توجه است:
اول؛ اقتدار در عرصه نظامی و سیاسی
توقیف نفتکش یونان توسط جمهوری‌اسلامی در برهه‌ای است که تنها یک هفته از دزدی دریایی یونان علیه نفتکش ایرانی می‌گذرد؛ این درحالی است که در اتفاق مشابه در سال 98 که برای نفتکش "گریس1" ایران توسط انگلستان رخ داده بود، واکنش عملی ایران در توقیف متقابل نفتکش انگلیسی دو هفته طول کشید.
یکی از مولفه‌های قدرت نظامیان در جهان، مدت زمان پاسخگویی به تجاوز دشمن است، هرچه این زمان کوتاه‌تر باشد بیانگر اقتدار نظامی، توانایی ذهنی برای ارائه پاسخ مناسب، توانایی رزم و حتی اقتدار سیاسی در جهان است.
واکنش سریع و بدون نقص ایران به دزدی دریایی یونان این پالس را به همه‌ی کشورهای متخاصم می‌دهد که ایران توان ذهنی و عملی لازم را برای پاسخگویی در کوتاه‌ترین زمان ممکن دارد.
دوم؛ هشدار به کشورهای تابع!
بی‌ارادگی و عدم استقلال کشورها مانع اقدام متقابل جمهوری اسلامی نخواهد شد. در واقعه توقیف نفتکش "پگاس" توسط یونان، زحمت دزدیدن آن به دوش گارد ساحلی یونان افتاد و نفتش را آمریکا به یغما برد، اما هزینه‌ی این عمل احمقانه را دولت و مردم یونان پرداختند. سایر کشورهای تابع هم باید متوجه باشند که هر اقدامی علیه جمهوری اسلامی را، هرچند با سفارش و فشار آمریکا انجام دهند، هزینه‌اش را هم باید خودشان متقبل شوند.
سوم؛ امنیت متقابل
جمهوری اسلامی با توقیف نفتکش یونانی به همه اعلام کرد دکترین دفاعی ایران برپایه‌ی امنیت متقابل استوار است. اگر روزی بستن تنگ هرمز از اهداف نظامی ایران به شمار می‌رفت، امروز جزو خاطرات است. نه تنها تنگه هرمز، بلکه با توجه به گستره و توانایی عظیم ارتش و سپاه جمهوری اسلامی در عرصه دریایی، توانایی پاسخ به هر اقدامی در هر سطحی وجود دارد؛ چه‌اینکه توان دریایی ایران دیگر محدود به آب‌های داخلی نیست و در عرصه آب‌های بین‌المللی نیز این امکان وجود دارد؛ برای نمونه می‌توان به تقابل نیروی دریایی ارتش با دزدان دریایی در مسیر دریای سرخ طی هفته گذشته اشاره کرد.(1)
بنابراین این توقیف یک پیام روشن برای همه دارد؛ اگر محموله‌های تجاری ایران تحت هر عنوانی امنیت نداشته باشند، هیچ نقطه‌ی امنی هم برای کشتی‌های کشورهای متجاوز متصور نخواهد بود.
پی‌نوشت؛
1. فارس https://b2n.ir/b65312