آیا ازدواج به دلیل نیاز عاطفی یا جنسی صحیح است؟، آیا تنها به علت نیاز عاطفی و یا نیاز جنسی می توان ازدواج کرد؟
بسیاری از زوجهای جوان به دلیل عدم آشنایی و در پاره ای از موارد، نبود آگاهی کافی درباره نحوه برخورد با روابط عاطفی و زناشویی بین همسران، با مشکلاتی مواجه هستند، که متاسفانه این مشکلات در برخی از موارد تبدیل به بحران های خانوادگی می گرد که آثار آن در معضلاتی همچون افزایش آمار طلاق در جامعه، تنوع طلبی جنسی و.... قابل مشاهده می باشد.
میل جنسی و نیاز جنسی هم در زن و هم در مرد وجود داشته و ازدواج بستری است برای تامین این نیاز در مسیر درست و صحیح. با توجه به آنکه به علت تغییرات جنسیتی بین زن و مرد ( چند برابر بودن میزان هورمون تستسترون در مردان نسبت به زنان ) طبیعتا نیاز جنسی قبل از ازدواج در مردان محسوس تر از زنان می باشد و بدون شک بخش اعظمی از دلایل گرایش مردان به جنس مخالف را شامل می شود. آنچه در خصوص شدت میل جنسی در مردان اشاره شد در خصوص شدت نیاز عاطفی و احساسی در زنان قابل قیاس است و عمده ترین دلیل گرایش زنان به مردان و میل به ازدواج در زنان نیاز عاطفی است .
اما بیشتر بودن نیاز جنسی در مردان و یا نیاز عاطفی در زنان به مفهوم آن نیست که مردان نیاز عاطفی به جنس مخالف ندارند یا زنان نیاز جنسی ندارند، بلکه با توجه به تفاوتهای جنسیتی اولویتها و شدت این دو نیاز در زن و مرد و همینطور نحوه ابراز آن متفاوت است و همین تفاوت می تواند باعث پیوند زن و مرد در ازدواج شود. ازدواج باعث می شود به مرور فاصله نیاز عاطفی و جنسی بین دو طرف کمتر و پیوند زن و شوهر محکم تر شود.
فقط برای نیاز عاطفی و جنسی ازدواج نکنید
هیچ کس به اندازه خودتان به این موضوع آگاهی ندارد که:
اگر اینگونه است بهتر است کمی صبر کنید چرا که با مرتفع شدن این نیازها و پر شدن مخزن آن احساس پشیمانی خواهید داشت. نیاز عاطفی و نیاز جنسی هر کدام بخشهای مهمی از دلایل ازدواج را شامل می شوند اما نباید تنها دلیل ازدواج بر گرفته از این دو نیاز باشد. نیاز به تکامل، نیاز به پیشرفت، نیاز به مسئولیت پذیری و تعهد، دوست داشتن و مورد دوست داشتن کسی قرار گرفتن، تکیه گاه بودن ( مردان ) یا نیاز به تکیه گاه ( زنان ) و ... در کنار نیاز عاطفی و جنسی از دلایل مهم ازدواج هستند .
پیامدهای ازدواج هایی که بر اساس نیاز عاطفی و نیاز جنسی شکل گرفته است
نادیده گرفتن برخی اخلاق و رفتارها در دوران شناخت به علت شدت احساسات و یا نیاز جنسی
معمولا هم احساسات و هم نیاز جنسی باعث می شود تا طرفین چشمان خود را بر روی خیلی از مسائل بسته و خیلی از اخلاقها و رفتارهای یکدیگر را نادیده بگیرند. چرا که طرفین در تلاشند تا تنها پاسخی برای نیازهای عاطفی یا جنسی خود پیدا کنند و به مسائل دیگر کمتر اهمیت می دهد. در این شرایطی دو طرف در تلاشند برای به هم رسیدن و تنها انرژی آنها صرف رسیدن به هم می شود این در حالیست که باید بیشترین انرژی صرف شناخت یکدیگر شود ،اما زمانی که دو طرف ازدواج می کنند پس از نزول نمودار احساسی در ابتدای ازدواج ( روند طبیعی ) و همچنین تامین نیاز جنسی، تازه متوجه برخی اختلافات و مشکلات جدی ناشی از اخلاق و رفتار یکدیگر می شوند و در نتیجه زنان احساس بی توجهی می کنند و مردان احساس بی انگیزگی و کم کم اختلافات شروع می شود.
روی عشق قبل از ازدواج حسابی باز نکنید
شک نکنید عشقی که قبل از ازدواج مزه آنرا چشیده اید قابل مقایسه با عشقی که بعد از ازدواج با آن مواجهه می شوید نخواهد بود. زمانی که مسئولیتهای زندگی را عهده دار نشدید و در اصطلاح زیر یک سقف نرفتید همه مسائل ساده به نظر می آیند ، قبل از ازدواج معمولا عشق در رسیدن دو طرف به یکدیگر خلاصه می شود و دغدغه و تلاش دو فرد همین است که هر طور شده به یکدیگر برسند حتی گاها برای رسیدن به طرف مقابل سعی در تغییر دادن خود دارند ( که این روال بعد از ازدواج پایدار نخواهد بود ) اما عشق بعد از ازدواج در کنار هم بودن تغییر می کند. عوامل منطقی و عقلایی که قبل از ازدواج نادیده گرفته شده اند می تواند در عشق بعد از ازدواج تاثیر گذار باشد.
همچنین اگر تنهاترین دلیل ازدواج نیاز جنسی باشد، پس از تامین شدن این نیاز با توجه به میزان مسئولیت پذیری فرد بعد از ازدواج، احساس سردی و پشیمانی می کند و به مرور باعث می شود از زیر بار تعهد شانه خالی کند به عنوان مثال، اگر طرفین در دوران عقد رابطه جنسی کامل داشته باشند ( دخولی ) و نیاز جنسی آنها تامین شود، دوران عقد طولانی تر می شود و حتی ممکن است اخلاق و رفتار مردان تغییر کند و مدام تاریخ عروسی به تاخیر بیفتد. هر چند که روابط عاطفی و جنسی بین زوجین عمل پیش‌رونده ای در زندگی زناشویی است اما این بدان مفهوم نیست که نباید عوامل دیگری را در ازدواج نادیده گرفت، عواملی که باعث می شود هم بر احساسات و هم بر میل جنسی تاثیر گذار باشد .