نقش و جایگاه کلیدی و مفهومی مادر در حل مشکلات خانواده، مسئله و یا دغدغه فیلمساز فیلم "یک مسئله ساده" برای تولید این فیلم نیمه بلند است. اما باهمه نواقص فنی در تولید این فیلم، می توان گفت تا حدودی به هدفش و دغدغه اش رسیده است.
تقابل دو رفتار مختلف و متفاوت از برادر و مادر مریم در لحظه حساس زندگی مریم، نشان دهنده ایدئولوژی فیلمساز فیلم یک مسئله ساده نسبت به مقوله جایگاه مادر در خانواده است.
فیلمنامه:
مادر، مفهومی کلیدی در فیلم یک مسئله ساده دارد، چرا که در ابتدای فیلم تا زمانی که مادر حضور دارد، در خانه، آرامش وجود دارد. اما زمانی که مادر خانواده به بیرون از منزل می رود بحران و آشفتگی به سراغ خانواده می آید.همچنین در اواخر فیلم، که خانواده با چالش بزرگی در رابطه با دختر خانواده مواجه شده است، این مادر خانواده است که با برگشتن به خانه، آرامش را به خانواده هدیه می دهد.
مادر در فیلم یک مسئله ساده تنها کسی است که ساحل امن و آرامش مریم (نقش اول فیلم) می شود. مریمی که حتی برادر او لحظه ای او را درک نمی کند و تاب اشتباهات خواهر خود را نمی آورد و بعد از شنیدن رابطه جنسی بین خواهرش و سعید، به مریم سیلی می زند.
نقطه مقابل این عمل برادر، رفتار مادر در برابر خطای دختر است که با ملایمت و ملاطفت با دختر رفتار می کند، او را نوازش می کند، با او اشک می ریزد و همدردی می کند و به او دلداری می دهد.
اینکه از یک مادر پیر در مواجهه با خطای دختر جوانش انتظار چه رفتاری داریم، مثلا اینکه آیا درست بود که مادر، دخترش را مواخذه می کرد یا نه، بحثی است که باید به آن به صورت جداگانه و تخصصی پرداخت. اما نکته اصلی، حضور مادر در این فیلم است که نشان دهنده این است که مادر خانواده، تنها تکیه گاه اصلی خانواده، محرم راز و سنگ صبور است.
در بحث چینش نقش های فیلم یک مسئله ساده باید گفت که اگر اکثر بازیگران فرعی این فیلم حذف شوند، هیچ خللی به فیلم وارد نمی شود. گاهی دیالوگ های بی فایده ای را از بازیگران فرعی این فیلم می شنویم که هیچ کمکی به پیشبرد روند فیلم نمی کند. مانند سکانس تعویض پوشک توسط مادر و جواب مادر به کودک.
فیلم‌برداری:
در یک نگاه کلی، قاب‌بندی تصاویر بد نیست؛ اما گاهی لرزش‌های تصاویر برای مخاطب اذیت کننده می‌شود. متأسفانه در سال‌های اخیر این تصور که برای جذابیت پلان‌های فیلم‌ها باید از تکنیک دوربین روی دست استفاده شود، باعث شده که اکثر کارگردانان مخصوصاً کارگردانان فیلم‌های کوتاه دچار افراط در استفاده از تکنیک دوربین روی دست شوند. اما این در حالی است که تقریباً فقط چند پلان این فیلم قابلیت این تکنیک را دارند.
گویندگی متن:
به جرئت باید گفت که تمامی نریشن های این فیلم اضافه هستند و نه‌تنها کمکی به‌پیش برندگی این فیلم نمی‌کنند، بلکه باعث قضاوت مخاطب از یک پلان و برداشت می‌شوند.
بازی‌ها:
بازی بازیگران این فیلم اگر در حد تعدادی بازیگر آماتور یا نیمه‌حرفه‌ای بررسی شود، قابل قبول است. اما اگر در حد یک بازیگر ایده آل بررسی شود قطعاً قابل قبول نیست. شاید اکثر صحنه‌های فیلم بازی مریم و برادرش، باورپذیر نیست، الا سیلی‌ای که برادر در اواخر فیلم به گوش خواهر می‌زند که می‌توان همان صحنه سیلی زدن به خواهر را زرنگی کارگردان برای پوشاندن بازی بد بازیگرانش دانست.
