زیبایی و جذابیت ظاهری در همسر، مزیتی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. این ویژگی یکی از ملاک‌های مهم در پیوند ازدواج و ادامه‌ی آن می‌باشد.
مسئله ازدواج و تشکیل خانواده موضوعی حیاتی است که غالباً برای هر کس یک بار در طول زندگی فرصتش پیش می‌آید. حیاتی بودن امر ازدواج از این نظر است که زن و مرد و یا دختر و پسر می‌خواهند برای خود شریکی در زندگی انتخاب نمایند. شریکی که تا پایان عمر با او خواهند بود و از همه‌ی اسرار و رموز زندگی یکدیگر باخبر و آگاه خواهند شد و در سختی‌ها و خوشی‌ها با او همدم خواهند بود.
در این نوشتار تلاش داریم تا به یکی از عوامل مهم خلق عواطف در زندگی زناشویی یعنی جذابیت ظاهری ازدواج زوجین اشاره نماییم.
جذابیت ظاهری زمینه‌ساز خلق عواطف
زیبایی و جذابیت ظاهری در همسر، مزیتی است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. این ویژگی یکی از ملاک‌های مهم در پیوند ازدواج و ادامه‌ی آن می‌باشد. مرد دوست دارد با همسری زیبا ازدواج کند. همچنین زن دوست دارد با مردی خوش‌قیافه و زیبا پیوند زناشویی برقرار سازد.
جذابیت و کشش زیبایی، ویژگی طبیعی است که در متون دینی و اسلامی برای آن شواهد متعددی وجود دارد. توجه به آن، مورد مخالفت واقع نشده و برعکس به آن ترغیب شده است.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «اطْلُبُوا الْخَيْرَ عِنْدَ حِسَانِ الْوُجُوهِ فَإِنَّ فِعَالَهُمْ أَحْرَى أَنْ تَكُونَ حَسَناً؛ [1] خوبی را نزد خوب‌رویان بجویید، زیرا اعمال و رفتار آنان برای نیکویی شایسته‌تر است.»
به همین دلیل، اسلام به مرد اجازه داده است که پیش از ازدواج، زنی را که قصد دارد با او ازدواج کند، به خوبی ببیند و اگر مورد پسند واقع شد، از او خواستگاری نماید.
نگاه کردن مرد به صورت زنی که می‌خواهد با او ازدواج کند، جایز است، به شرط آن که بداند که مانع شرعی از ازدواج با او نیست و احتمال هم بدهد که زن ازدواج را قبول می‌کند و احتمال بدهد که با این نگاه کردن اطلاع تازه‌ای پیدا می‌کند.
با این شرایط، نگاه کردن فقط برای این مرد جایز است، اگر چه چند مرتبه باشد، بلکه چنین نگاهی برای جلوگیری از نزاع پس از عقد، مستحب نیز هست و اجازه‌ی زن هم در آن لازم نیست و بنا بر اظهر نگاه کردن به مو و محاسن دیگر آن زن هم با همین شرایط جایز است و وجهی دارد که زن هم بتواند به مردی که می‌خواهد با او ازدواج کند، با شرایطی که گفته شد، نگاه کند.[2]
اگر در ازدواج میل و علاقه وجود نداشته باشد، از ابتدای تشکیل خانواده نارضایتی خود را نشان می‌دهد؛ بنابراین علاقه و میل فردی که قصد ازدواج دارد، بسیار با اهمیت است و بر میل و نظر والدین ترجیح می‌یابد.
تأکید آموزه‌های دینی بر این پدیده روان‌شناختی، یعنی گرایش عاطفی به طرف مقابل در زن و مرد در آستانه ازدواج، به این دلیل است که هدف مهم ازدواج، یعنی علاقه و دوستی زن و شوهر نسبت به یکدیگر و آرامش روانی به دست آید؛ بنابراین توجه به زیبایی و جذابیت ظاهری، زمینهی اساسی میل و علاقه‌ی دو طرف به یکدیگر را فراهم می‌آورد و زمینه‌ساز استمرار عواطف مثبت بین زن و شوهر می‌شود.
پی‌نوشت:
1. عيون أخبار الرضا عليه السلام؛ ج2 ؛ ص74.
2. رساله توضیح المسائل مراجع؛ احکام نگاه کردن.