رهبر معظم انقلاب در بیانات اخیرشان در مرقد امام راحل درباره حقوق بشر غربیها فرمودند: «در این سه قرن، در همان حالی که غربیها در عمل مشغول جنایت بودند، روشنفکران‌شان و متفکّران‌شان برای دنیا قانون حقوق بشر کشف می‌کردند و وضع می‌کردند!» در سلسله نوشتارهایی با بررسی اسناد تاریخی مربوط به فجایع حقوق بشری غرب، بخشی از جنایات نسخه پیچان حقوق بشر را بازخوانی می‌کنیم. در این بخش از بررسی تاریخ رعایت حقوق بشر توسط غرب، به سراغ مصداق و مظهر کامل نقض حقوق بشر یعنی آمریکا در خود آمریکا خواهیم رفت.
صدور حقوق بشر و دموکراسی به فیلیپین
مجمع الجزایر فیلیپین دومین سرزمینی بود که در ابتدای قرن بیستم بعد از مکزیک مورد هجوم تمدن آمریکایی قرار گرفت.
مک کینلی، رییس جمهور وقت آمریکا درباره‌ی این هجوم در جمع عده‌ای کشیش چنین گفته بود: «در حقیقت من فیلیپین را نمی‌خواستم و هنگامی که آن را مانند هدیه‌ای از جانب خداوند به ما تقدیم کردند، نمی‌دانستم با آن چه کنم! ابتدا فکر کردم فقط مانیل (پایتخت فیلیپین) را بگیریم و بعد لوزون (یکی دیگر از شهرهای فیلیپین) را و بعد سایر جزایر آن را. شب‌های زیادی در کاخ سفید زانو زدم و از خداوند راهنمایی خواستم و سرانجام یک شب این طور راهنمایی شدم که باید همه فیلیپین را تصرف کنیم؛ چون مردم آنجا توانایی حکومت بر خودشان را ندارند و کشور را دچار هرج و مرج خواهند کرد. واگذاری این سرزمین به آلمانی‌ها یا فرانسوی‌ها هم درست نبود، چون آنها رقبای ما به شمار می‌آیند. پس بهترین کار تصرف کامل فیلیپین است و البته آموزش مردم آنجا که مسیحی و متمدن بشوند. به خواست خدا بهترین کاری که از دستمان بر می‌آید را برای مردم این سرزمین انجام می‌دهیم. چون آنها هم بشر و هم‌نوع ما هستند و عیسی مسیح به خاطر آنها هم مصلوب شده است!!»
آمریکایی‌ها در یکی از مناطق فیلیپین به نام کالکون که هفده هزار نفر جمعیت داشت، لشکر بیستم ارتش آمریکا را مستقر کردند و حتی یک نفر را هم زنده نگذاشتند. یک سرباز آمریکایی ماجرای حضورش در کالکون را این گونه تعریف می‌کند: «بعد از پیروزی در کالکون من با دست خودم بیش از ۵۰ خانه را به آتش کشیدم. ما زن‌ها و کودکان را هم هدف تیر قرار دادیم و چون خونمان به جوش آمده بود، بومی‌های این منطقه را مثل خرگوش شکار کردیم.»
خبرنگار نشریه آمریکایی "لجر فیلادلفیا" در نوامبر سال ۱۹۰۱ چنین گزارش داده است: «سربازان ما در فیلیپین بسیار خشن و بی‌رحمند و به قصد نسل کشی، مردم این کشور را می‌کشند. در بین کشته شده‌ها از مرد و زن و کودک گرفته تا زندانیان و اسرا و شورشیان و هر کسی که بیش از ۱۰ سال سن داشت و مشکوک به شورش بوده را می‌توان یافت. سربازان ما به فیلیپینی‌ها به چشم سگ نگاه می‌کنند و برای گرفتن اعتراف از این مردم، به آنها شکنجه جنسی می‌دهند و افرادی که خود را مسالمت آمیز تسلیم کرده‌اند، به نام شورشی تیر باران کرده و به رودخانه‌ها می‌اندازند تا موجب عبرت کسانی شود که در پایین دست رودخانه‌ها زندگی می‌کنند.»
برتری نظامی کامل آمریکا نسبت به مردم فیلیپین باعث شده بود تا تعداد تلفات فیلیپینی‌ها بسیار زیاد باشد. تصور کنید وقتی ناوگان آمریکا با گلوله‌های ۲۵۰ کیلویی به خانه‌های ساخته شده از نی و شاخ و برگ درختان حمله می‌کرد چه نتیجه‌ای به دنبال داشت!! معمولا میزان اجساد فیلیپینی‌ها آن قدر زیاد بود که بخش مهندسی ارتش آمریکا در ابتکاری خلاقانه(!!)، از این اجساد برای ساختن استحکامات دفاعی استفاده می‌کرد و فیلیپینی‌ها نیز ارتش آمریکا را به توهین به اموات متهم می‌کردند. یک خبرنگار انگلیسی اقدامات ارتش آمریکا در فیلیپین را "سلاخی و قتل عام بی‌رحمانه مردم" توصیف کرده بود.
ادامه دارد ...
پی نوشت:
برگرفته از کتاب تاریخ مستطاب آمریکا نوشته دکتر محمد صادق کوشکی
آمریکایی‌ها در یکی از مناطق فیلیپین به نام کالکون که هفده هزار نفر جمعیت داشت، لشکر بیستم ارتش آمریکا را مستقر کردند و حتی یک نفر را هم زنده نگذاشتند.