همه ما آفریده خدا هستیم و باید آفریدگار خودمون رو بشناسیم.
ما باید خدای خودمون رو بشناسیم؛ چون اگه کسی خدای خودش رو نشناسه، راه و هدفی که برای اون به وجود اومده رو پیدا نمیکنه.
برای فهمیدن این چیزها، سن و سال مهم نیست، بلکه باید بفهمیم که خدایی وجود داره و داره این دنیا رو مدیریت میکنه.
وقتی شما وارد یه مدرسه میشی، میبینی که، یه مدیری داره اونجا رو اداره میکنه. وقتی وارد یه پارک و بوستان میشی، میبینی یه آقای مهربونی هست که داره به درختها و چمنها آب میده و به پارک رسیدگی میکنه.
این دنیا هم همینجوریه. یکی هست که داره اون رو مدیریت میکنه و بهش رسیدگی میکنه. پس همون آفریننده مهربون، رئیس و فرمانده این دنیاست و داره اون رو میچرخونه.
خدا توی قرآن، آیه 32 سوره ابراهیم میفرماید: «اللهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ؛ خدا همون کسیه که آسمونها و زمینها (و هرچیزی که توی اونهاست) رو آفریده.»
پس همه ما آفریده خدا هستیم و خدای بزرگ داره ما رو مدیریت میکنه.
بهترین راه برای شناخت خدا، نگاه کردن به این جهان زیباست که چقدر قشنگ و منظم آفریده شده. نظم، ترتیب و زیباییهای این دنیا به ما میفهمونه که آفریدگارش چقدر زیبا و داناست.