کسی که از دوستهاش جدا بشه، زندگی خوب و راحتی نداره.
انسان یه موجود اجتماعیه، برای همین نمیتونه تنها بمونه. یه انسان اگه بخواد تنها زندگی کنه، حتما به مشکل برمیخوره.
هر انسان توی زندگیش با یه سری افراد راحتتره. مثلا ما با پدر، مادر، خواهر یا برادرمون خیلی راحتتر از دیگران هستیم. برای همین اونها خیلی بهتر از دیگران میتونن توی کارهای مختلف کنارمون باشن و به ما کمک کنن.
جدایی از دوست و رفیق هم مثل خانواده غیرممکنه، یه آدم بدون رفیق و دوست خوب نمیتونه راحت به زندگی ادامه بده. قطعا یه دوست خوب، توی خیلی از کارها به آدم کمک میکنه.
امام علی علیهالسلام میفرمایند: عاجزترین مردم کسیه که از گرفتن و داشتن دوست عاجز باشه و عاجزتر از اون کسیه که دوست خودش رو از دست بده.
«اعْجَزُ النَّاسِ مَنْ اعْجَزَ عَنْ اکتِسابِ الْاخَوانِ وَ اعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیعَ مَنْ ظَفَرَ بِهِ مِنْهُمْ»
(وسائل الشيعة، ج 8، ص 408)