از خدا میخواهیم که ما رو همراه فردی قرار بده که با حرفهاش ما رو هدایت میکنه و هرکاری که میکنه درست و مطابق با حقه.
وقتی یکی خیلی راحت هر کاری که دلش خواست انجام میده یا هر چیزی رو از هر کسی بگیره و براش مهم نباشه که اون راضی هست یا نه، به این کار میگیم: ظلم کردن .
آدمهای اینجوری خیلی زود به این نوع زندگی عادت میکنن، یعنی فقط خودشون و خواستههای خودشون براشون مهمه و دیگران براشون بیاهمیت میشن؛ براشون هم فرقی نمیکنه که طرف مقابلشون کی باشه، اگه کسی در مقابلشون اعتراضی داشته باشه، جوابش رو با شلاق و اسلحه میدن.
هیچکدوم از ما این کار اونها رو دوست نداریم، چون ادامه این کار باعث میشه تا دیگه آدمها به همدیگه محبت و ایثار نداشته باشن، برای همین سعی میکنیم با اونها برخورد کنیم.
ما از حرکت امام حسین علیه السلام یاد گرفتیم که نسبت به همدیگه بیتفاوت نباشیم، آخه اگه حضرت در مقابل ظلم های که یزید به مردم میکرد و آدمهای بیگناهی که میکشت ساکت میموندن، الان توی دنیای ما چیزی به نام خوبی وجود نداشت.
حالا که امام حسین علیه السلام به خاطر عقیده و ایمانشون کشته شدن، برای ادامه این راه از خدا میخواهیم که همراهی با امام دوازدهم که ادامه دهنده راه امام حسین علیه السلام هست رو نصیب ما بکنه.
***
برگرفته از فراز: «وَ أَنْ يرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِي مَعَ إِمَامٍ هُدًي ظَاهِرٍنَاطِقٍ بِالحَقّ مِنکُم»