خدای ما که همان خدای حضرت موسی علیه‌السلام است و فرقی نکرده و نمی‌کند. ما چقدر تغییر کردیم؟!
وقتی فرعون، حضرت موسی علیه‌السلام را تعقیب کرد تا اثری از او نسل او و پیروانش روی زمین نماند، عده‌ای از بنی‌اسرائیل با دیدن رود نیل که در برابرشان سد بود و دیدن لشگر فرعون، ترسیدند و خواستند که تسلیم شوند!
موسای نبی علیه‌السلام با صلابت و اقتداری مثال‌زدنی فریاد زد: «كَلّا إِنَّ مَعِيَ رَبّي سَيَهدينِ»؛[1] «هرگز، خدا با من است و به زودی من را هدایت خواهد کرد و راه را نشانم خواهد داد».
اینجا بود که خداوند به حضرت موسی علیه‌السلام فرمود: «عصا را به دریا بزن»[2] و حضرت موسی این کار را انجام داد و نیل شکافت و راه پدیدار شد.
فرعونیان زمان نمی‌خواهند نسلی از شیعه ایرانی روی زمین بماند تا به خیال خودشان، ایران سقوط کند و به دنبال آن مسلمانان و شیعیان دنیا، حامی خود را از دست بدهند. ازاین‌رو به دنبال این هستند که فرزندآوری ما متوقف شود.
آنان برای ما هزاران سد تحریم و... گذاشته‌اند تا به ما برسند و ریشه ما را بخشکانند؛ درحالی‌که خداوند به ما فرموده است: «ولاتقتلوا اولادکم خشیه املاق... نحن نرزقهم وایاکم»؛[3] «فرزندانتان را از بیم روزیْ نکشید (سقط نکنید). من رزق آنها و رزق خودتان را می‌دهم».
خدای ما که همان خدای حضرت موسی علیه‌السلام است و فرقی نکرده و نمی‌کند.
ما چقدر تغییر کردیم؟!
آیا در مقابل خواست دشمن فریاد زدیم: «كَلّا إِنَّ مَعِيَ رَبّي...»؟!
پی‌نوشت:
[1]. شعرا، 62.
[2]. شعرا، 63.
[3]. اسرا، 31 .