تبادلی عاشقانه

امام حسین علیه‌السلام خود و خاندان خود را همان گونه که خدا می‌خواست در جهت اصلاح امت و احیای اسلام برای خدا و برای دینش فدا کرد. نتیجه این فدا کردن این است که خدا هم برای امام حسین علیه‌السلام سنگ تمام بگذارد؛ چنان‌که در روایتی آمده است: «مَن کان لِلّه کانَ اللهُ لَه»؛[1] «هر که برای خدا باشد، خدا هم برای اوست».

اما خدا چگونه جبران کرد؟

1. ابوحمزه ثمالی می‌گوید خدمت امام صادق علیه‌السلام عرض کردم: «اصحاب را می‌بینم که از خاک قبر امام حسین علیه‌السلام  برمی دارند و از آن (باذن الله) شفا طلب می‌کنند. آیا واقعاً در آن شفا وجود دارد؟» فرمودند: «از خاکی که از فاصله میان قبر تا چهار میل برمی‌دارند، می‌توان برای درمان دردها بهره جست و هرکس یقین به شفای آن داشته باشد، هرگاه از آن شفا بجوید، بِاذن الله کفایتش می‌کند».[2]

2. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «یک ذکر یا استغفار که با تسبیح تربت حسین  گفته شود، برابر است با هفتاد ذکر که با چیز دیگر گفته شود».[3]

3. امام صادق علیه‌السلام می‌‏فرماید: «همانا سجود بر تربت امام حسین علیه‌السلام حجاب‌های هفتگانه را پاره می‌کند».[4]

4. امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «خدا حیا می‏‌کند گریه‌کننده بر حسین بن علی علیهماالسلام را عذاب نماید».[5]

این فضائل مربوط به حواشی این فدا شدن است که درباره تربت و اشک بر ابی‌عبدالله علیه‌السلام است که نصیب زوار و محبین او می‌شود؛ اما اینکه خداوند برای خود امام حسین علیه‌السلام چه پاداشی در نظر گرفته، فقط خدا می داند؛ چنان‌که در آیه شریفه به آن فقط اشاره شده است: «يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي وَ ادْخُلِي جَنَّتِي»؛[6] «تو ای روح آرام‌يافته، به سوی پروردگار بازگرد درحالی‌كه هم تو از او خوشنودی و هم او از تو خشنود است. پس در سلك بندگانم در‌آی و در بهشتم وارد شو».

پی‌نوشت:
[1]. مجلسی، بحارالأنوار، ج۷۹، ص۱۸۸.
[2]. ابن قولویه، کامل الزیارات، باب 93، ص280، ح5.
[3]. شهید هاشمی نژاد، درسی که حسین (ع) به ما آموخت، ص451.
[4]. کلینی، کافی، ج4، ص588.
[5].  عبدالحسین نیشابوری، اشک حسینی سرمایه شیعه، به نقل از البکا، ص94.
[6]. فجر، 32-27.