کم نیست فیلمهایی که معرف تاریخ، فرهنگ، غذا یا حتی رقابتهای دیرینه یک تمدن با تمدن دیگر باشند؛ کونگ فود ولی با نگاهی متفاوت به این منظر پرداخته و ذهن مخاطب را به بازی میگیرد.
پویانمایی کونگ فود | مناقشات نظامی میان دو فرهنگ بزرگ آسیای شرقی، یعنی چین و ژاپن قدمتی چند صدساله دارد؛ بهگونهای که در دو جنگ بزرگی که میان آن دو رخداده، میلیونها نفر نظامی و غیرنظامی کشتهشدهاند. ریشه این جنگها هم برخلاف ظاهر آرام و متین ساکنین شرق آسیا، جاهطلبی و قدرت بوده است.
این اختلافات البته در چند دهه اخیر رو به بهبود بوده و اکنون این دو کشور به بزرگترین شرکای تجاری یکدیگر تبدیلشدهاند. ولی این مسئله چندان برای کشوری مانند آمریکا که قصد حکومت بر کل کشورهای دنیا را دارد خوشایند نیست. از همین رو سعی در توازن قدرت میان این دو کشور و حفظ فاصله میان آنها دارد تا نتوانند مانند کشورهای اروپا که بعد جنگ جهانی دوم دوباره متحد شده و قدرت منطقهای به وجود آوردند با اتحاد در برابر او قدعلم کنند؛ مخصوصاً که قرابتهای اجتماعی و فرهنگی فراوانی باهم دارند.
پویانمایی کونگ فود
بازی با نام کونگفو و فود به معنی غذا در ظاهر یک کارتون ساده کودکانه است که در آن غذاها جان پیداکردهاند، ولی وقتی بیشتر در آن دقیق شویم متوجه پیامهای مخفی بیشماری در آن میشویم؛ مثلاً دقتهایی که در ساخت شخصیتها و تناسب آنها با موقعیتها و عملکردها صورت پذیرفته، یا قهرمان اصلی که یک خوراک ساده چینی است و ضدقهرمان که یک غذای گرانقیمت ژاپنی است، یا اشارات بیشماری که برای بیان خوشطعم و عطر بودن غذاهای چینی و بدبو و شور بودن غذاهای ژاپنی در این کارتون گنجاندهشده و بسیاری پیامهای دیگر.
ولی آنچه تلاش شده در پس این نمایش کودکانه مخفی شود، دشمنی و کینه ایست که در حال فراموششدن است. سازنده قصد دارد چیزی را یادآوری کند که واهمه فراموششدن آن را دارد چراکه منافعش در جدایی میان دو فرهنگ بزرگ است.
اینگونه پویانماییها شاید برای ما که فارغ از مسائل سیاسی و ژئوپلیتیک شرق آسیا هستیم فقط جنبه سرگرمی داشته باشد، ولی حامل آموزههایی برای جامع هدف خودش یعنی کودکان چینی است که بهخوبی هم آنها را طرح میکند.