امامان علیهم السلام در شکل و بدن و زندگی معمولی، مثل همه انسان‌های دیگر هستند؛ اما از لحاظ روحی و باطنی،. بالاترین درجه را دارند. مقداری از این مقامات و ارزش‌ها را خداوند به آنها داده و مقداری هم خودشان با تلاش و سختی به دست آورده‌اند.
شبهه: امامان هم مثل ما هستند و هیچ‌گونه برتری نسبت به ما ندارند. پس چرا باید این همه احترام برایشان قائل باشیم؟
پاسخ:
اول: شما و برادرتان هر دو از یک پدر و مادر هستید و در یک محیط و شرایط بزرگ شدید؛ اما وقتی شما می‌خواهید چیزی را یاد بگیرید، باید پنج بار آن را مرور کنید، ولی برادرتان همین که یک بار ببیند یا بشنود، متوجه می‌شود. در کنار اینها، برادرتان با تمرین و تلاش توانسته هنرهای زیادی را یاد بگیرد و برترین دانشمند دنیا شود، ولی شما تنبلی کردید و چیزی یاد نگرفتید. آیا بین شما و برادرتان فرقی نیست؟! آیا احترامی که به برادر شما گذاشته می‌شود به شما هم باید گذشته شود؟!
قطعا میان شما و برادرتان تفاوت وجود دارد؛ هرچند در ظاهر و بدن و شکل، مثل هم باشید.
دوم: امامان علیهم‌السلام در شکل و بدن و زندگی معمولی، مثل همه انسان‌های دیگر هستند؛ اما از لحاظ روحی و باطنی، بالاترین درجه را دارند. مقداری از این مقامات و ارزش‌ها را خداوند به آنها داده و مقداری هم خودشان با تلاش و کوشش به دست آورده‌اند.
سوم: امامان علیهم‌السلام علم و دانش خود را از سوی خداوند و از طریق پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم و امام قبلی خود گرفته‌اند. در قرآن کریم، خدا به پیامبرش فرموده است: «قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ»؛[1] «[ای پیامبر! به مردم] بگو من فقط بشرى هستم مثل شما؛ [امتیازم این است که] به من وحى مىشود»؛ یعنی پیامبر به وسیله وحی با خدا ارتباط دارد و آنها ندارند. این تفاوت پیامبر با دیگران است.
چهارم: علاوه بر اینها، امام علیه‌السلام باید مثل پیامبر خدا، معصوم باشد و علم و دانش خود را از خدا گرفته باشد تا خطا و اشتباه نکند؛ چون باید مردم را هدایت و راهنمایی نماید. کسی که خودش دچار خطا و اشتباه شود، نمی‌تواند دیگران را از خطا و اشتباه بازدارد.
برتری امامان (ع) نسبت به سایر انسان‌ها
پنجم: همان‌طور که گفتیم، برخی از این مقامات و درجات را خدا به امامان علیهم‌السلام داده و برخی را هم با تلاش و کوشش به دست آورده‌اند. آنچه را که خدا به آنها داده، ما نمی‌توانیم به آن دست پیدا کنیم؛ ولی آنچه را با تلاش و زحمت به دست آورده‌اند را می‌توان تا اندازه‌ای به دست آورد.
پی‌نوشت:
[1]. کهف، 110.