ایمانی که حضرت خدیجه را به کمال رساند

09:04 - 1401/07/21

حضرت خدیجه علیهاالسلام با ایمان به آخرین پیامبرآسمانی حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، به همسری ایشان درآمد و تمام دارایی مادی و معنوی خویش را در راه پیشبرد اهداف اسلام هزینه کرد.

حضرت خدیجه

دهم ربیع‌الاول سالروز ازدواج آسمانی حضرت خدیجه کبری علیهاالسلام با آخرین و برترین پیامبر خلقت حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است. حضرت خدیجه دختر خویلد بن عبدالعزی بن قصی بن کلاب بود، که جناب قصی، جد چهارم پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌هست. بنابراین حضرت خدیجه علیهاالسلام نیز با چند واسطه دخترعموی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بودند.[1]

حضرت خدیجه علیهاالسلام از مال‌ومنال دنیا کم نداشت و اما سیده قریش دلش درگرو دنیا نبود و به دنبال معشوقی آسمانی بود تا او را به کمال برساند.

روزی خدیجه علیهاالسلام در خانه خود نشسته و دور او را کنیزان و غلامان گرفته بودند. یکی از دانشمندان یهود نیز در آن محفل بود. اتفاقاً جوان قریش از کنار منزل آن‌ها گذشت و چشم دانشمند یهود به پیامبر افتاد. فوراً از خدیجه درخواست کرد که از محمد تقاضا کند از مقصد خود منصرف شود و چند دقیقه در این مجلس شرکت نماید. رسول گرامی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله تقاضای دانشمند یهود که مبنی بر نشان دادن علائم نبوت در بدن او بود، پذیرفت.

در این هنگام، حضرت خدیجه علیهاالسلام رو به دانشمند یهودی کرد و گفت: «هرگاه عموهای او از تفتیش و کنجکاوی تو آگاه گردند، عکس‌العمل بدی نشان می‌دهند، زیرا آنان از گروه یهود به برادرزاده خود هراسانند. در این موقع، دانای یهود گفت: مگر می‌شود به محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله کسی صدمه‌ای برساند؛ درصورتی‌که دست تقدیر، او را برای ختم نبوّت و ارشاد مردم پرورش داده است. خدیجه علیهاالسلام گفت: از کجا می‌گویی که او حائز چنین مقامی می‌شود؟ وی گفت: من علائم پیامبر آخرالزمان را در تورات خوانده‌ام و از نشانه‌های او این است که پدر و مادر او می‌میرند و جد و عموی وی از او حمایت می‌کنند و از قریش همسری انتخاب می‌نماید که سرور زنان قریش است. سپس اشاره به خدیجه علیهاالسلام نمود و گفت: خوشا به حال کسی که افتخار همسری او را به دست آورد.»[2]

بانوی بزرگ قریش نمی‌توانست خود را از همسری پیامبر آخرالزمان محروم کرده و همسری پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و سعادت آخرت را با مال‌ومنال دنیا و ازدواج با ثروتمندان عوض کند؛ او باافتخار به همسری حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله که مال‌ومنالی نداشت درآمد و بعد از ازدواج به حضرت فرمود: «خانه من خانه توست و من نیز کنیز توأم.»[3]

حضرت خدیجه با عشق به همسری حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله درآمد و در هنگام بعثت نیز اولین بانویی بود که به پیامبری او ایمان آورد و درراه پیشبرد اسلام، تمام هستی خود را پای پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و دین گذاشت و لایق سلام خدا و جبرییل شد. امام باقر علیه‌السلام به نقل از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمودند: «در شب معراج، چون بازگشتم از جبرئیل پرسیدم: ای جبرئیل آیا حاجتی داری؟ گفت:حاجت من آن است که خدیجه را از طرف خدای تعالی و از جانب من سلام برسانی.[4]

در عظمت معنوی حضرت خدیجه همین بس که پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در مورد ایشان فرمود: «از مردان گروه زیادی به کمال رسیدند و از میان زنان فقط چهار زن به کمال رسیدند: آسیه زن فرعون، مریم دختر عمران، خدیجه دختر خُویلد و فاطمه دختر محمد.» [5] همچنین در حدیث دیگری فرمودند: «بهترین زنان عالم چهار زن می‌باشند: مریم دختر عمران، خدیجه، فاطمه زهرا و آسیه.»[6]

تفاوت از زمین تا آسمان است
احمد بن حنبل درمسند خود با سند صحیح از قول خود عایشه می‌نویسد: «رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله هرگاه به یاد خدیجه علیهاالسلام می‌افتاد از او به نیکی یاد می‌کرد؛ روزی حسادت بر من چیره شد و گفتم: چقدر او را یاد می‌کنید! همانا خداوند بهتر از او نصیب شما فرموده است. رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرمود: خداوند بهتر از او نصیب من نفرموده است، زیرا هنگامی‌که همه مردم مرا تکذیب می‌کردند، او مرا تصدیق می‌کرد و هنگامی‌که مردم مرا محروم می‌داشتند او با اموال خود من را یاری می‌کرد و خداوند فرزندان مرا، از او به من عنایت فرمود و حال‌آنکه از غیر او فرزندى به من عنایت نفرمود».[7]

حاصل آنکه حضرت خدیجه علیهاالسلام چشم بر مال‌ومنال دنیا بست و با عشق به همسری آخرین پیامبر بشریت درآمد و همه دارایی و هستی‌اش را پای دین گذاشت و لایق سلام خدا و یکی از برترین زنان عالم گردید.

پی‌نوشت:
[1] ویکی فقه، حضرت خدیجه: https://b2n.ir/m56803
[2] سبحانی تبریزی، جعفر، فروغ ابدیت، بوستان کتاب قم، ۱۳۸۵، ج1، ص191-192.
[3] قمی، عباس، سفینة البحار، نشر اسوه، بی‌تا، ج2ص567.
[4] همان.
[5] حويزى، عبدعلى بن جمعه،‏ تفسير نورالثقلين، اسماعيليان‏1415، ج‏5، ص 377.
[6] مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق. ج 43، ص 36.
[7] أحمد بن محمد، بن حنبل، مسند الإمام أحمد بن حنبل، الناشر: مؤسسة الرسالة
الطبعة: الأولى، 1421 هـ - 2001 م، ج41، ص356.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 8 =
*****