اگه خدا نمی‌خواست به ما کمک کنه، به ما نمی‌گفت دعا کنیم!
خدای مهربون توی قرآنش ما رو تشویق کرده به دعا کردن و گفته من به بندگانم خیلی نزدیکم و به درخواست و دعای اونایی که من رو صدا می‌زنن، جواب میدم.
حالا اگه همه دعاها و درخواست‌های ما برآورده بشه، چه اتفاقی می‌افته؟!
مثلاً یه کشاورز دعا می‌کنه که یه بارون حسابی بیاد تا محصولاتش آبیاری بشن و سیراب.
همون موقع یکی که توی خیابونه و بدون وسیله هست، دعایش این است که بارون نیاد تا خیس نشه. یا یه مغازه‌دار دعا می‌کنه گرونی اتفاق بیفته تا کلی سود کنه؛ ولی مردم دعا می‌کنن ارزونی بشه تا بتونن چیزهای بهتر و بیشتری بخرن!
خب اگه خدا بخواد همه اینها رو انجام بده، دنیا به هم می‌ریزه.
بعدشم خیلی از دعاهایی که ما می‌کنیم، معلوم نیست برای ما خوب باشه؛ مثلاً ما دعای می‌کنیم یه عالمه شیرینی داشته باشیم؛ ولی خدا می‌دونه اگه این‌قدر شیرینی بخوریم، مریض می‌شیم و همه دندون‌هامون خراب میشه. برای همین بعضی‌هاش رو انجام نمیده.
بله، خدا به همه حرف‌هامون گوش میده؛ ولی خودش توی قرآن می‌فرماید: «عَسَىٰ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ»؛[1] «شايد چيزى را دوست داشته باشيد، ولی اون برای شما بد و شرّ باشه».
پی‌نوشت:
[1]. بقره، 216.
