شب‌ادراری کودکان اگرچه به‌مرورزمان برطرف می‌شود، اما برای اینکه از آسیب‌های جدی روانی کودکان پیشگیری گردد، لازم است والدین اطلاعات لازم درباره نحوه مواجه با این مشکل را کسب کنند.
کودکان معمولاً ازحدود 3 سالگی، دیگر خودشان را شب‌ها خیس نمی‌کنند و یاد می‌گیرند همان‌طور که در طول روز باید از دستشویی استفاده کنند، شب‌ها نیز برای توالت رفتن بیدار شوند. ازاین‌رو قطع شب‌ادراری ، یک‌روند طبیعی رشد جسمی کودک است که نشان‌دهنده تکامل مثانه کودک و افزایش ظرفیت نگهداری ادرار در اوست. اگرچه در این سن یاد می‌گیرند که برای دفع ادرار خود، شب‌ها به سرویس بهداشتی بروند، اما خیس کردن‌های اتفاقی و غیر تکرارشونده برای کودکان بزرگ‌تر نیز امری طبیعی است.
هرچند همه روانشناسان بر این امر اتفاق‌نظر دارند که نباید کودک به خاطر شب‌اداری‌اش شرمنده، تحقیر و سرزنش شود و حتی نباید برای متوقف شدن این مشکل، او را مجبور کرد، اما نباید والدین مخصوصاً مادران، شب‌ادراری کودک برایشان عادی شود و نسبت به او بی‌تفاوت باشند.
یکی از وظایف والدین این است که اطلاعات خود راجع به شیوه رفتار صحیح با کودکانی که شب‌ادراری دارند را افزایش دهند. عدم آگاهی یا اطلاعات ناقص و ضعیف والدین از وظایف خود، می‌تواند مشکلاتی جدی در رفتارهای آینده فرزندان ایجاد کند.