آیا جهل مردم صدر اسلام نسبت به جنگ شناختی دشمن، و نادیده انگاری هشدارهای امیر مومنان علیه‌السلام، دلیلی بر عدم توانایی حکومت ایشان بود؟
در جریان حوادث اخیر، حتی بعضی افراد مذهبی، نظام را به خاطر قانون حجاب اجباری مقصر دانسته‌اند. شاید واژه‌ی "مذهبی‌های صورتی" را شنیده باشید؛ این افراد مذهبی‌هایی هستند که پس از مواجهه با موج فتنه، انگشت اتهام را به سوی نظام اسلامی چرخاندند؛ قانون حجاب اجباری را موجب صف آرایی مردم در برابر یکدیگر، و نشانه ناکارآمدی نظام در اداره کشور قلمداد کردند. اما آیا واقعا این‌گونه است؟
برای رفتارشناسی حکومت جمهوری اسلامی ضروری است به تنها حکومت دینی تاریخ تشیع مراجعه کنیم.
امیرالمومنین علیه‌السلام طی حکومت کمتر از 5ساله‌ی خود، 3بار وارد جنگ شد، اما نکته قابل تامل این است که طرف این جنگ‌ها، نه ممالک خارج از حکومت اسلام، بلکه افرادی سرشناس دقیقا در قلب حکومت اسلام بودند. مواجهه امام علی علیه‌السلام در جنگ جمل، با صحابه کبار پیامبر، از جمله طلحه و زبیر و حتی همسر نبی‌اکرم جناب عایشه، اولین جنگ داخلی حکومت نوپای اسلامی امیرالمومنین بود.
دومین جدال حضرت امیر با تجزیه‌طلبان شامی به فرماندهی معاویه بن ابی‌سفیان به وقوع پیوست؛ که در جریان جنگ صفین مقدمات جنگ سوم را به وجود آورد. ریزش بخشی از سپاه امیرالمومنین، در جریان حکمیت، پس از جنگ صفین و شکست خوردن مردم در جنگ شناختی، عامل اصلی به وجود آمدن جنگ نهروان شد. حقیقت تلخ آنجاست که خوارج اکثرا از مردم کوفه بودند و پس از اتمام جنگ، قریب به 4هزار خانواده کوفی عزادار این جنگ داخلی خانمان سوز شدند.
سوال اینجاست که آیا عدم فهم مردم و جهل آنان نسبت به جنگ شناختی دشمن و نادیده انگاری هشدارهای امام جامعه، دلیلی بر عدم توانایی حکومت امیرالمومنین بود؟ اگر رهبر جامعه کوتاه می‌آمد و معاویه را در جای خود ابقا می‌کرد و جامعه را وارد جنگ داخلی نمی‌کرد بهتر نبود؟ قطعا این‌گونه نیست؛ چه اینکه هدف غایی حکومت دینی، رشد وتعالی روح انسانی و الهی است و قرار نیست مانند حاکمان دنیا پرست به هرقیمتی، ولو با نادیده انگاری خطر انحراف جامعه اسلامی، حکومت را در دست داشته باشد.
در بحث قانون حجاب نیز نکته اینجاست که "حجاب" یکی از مهم‌ترین ارزش‌ها در دین مبین اسلام است که به زنان اجازه می‌دهد با حفظ جایگاه انسانی خود در فعالیّت‌های گوناگون اجتماعی، نقشی کارآمد و سازنده داشته باشند؛ مسلماً زن بدون حجاب نمی‌تواند آزادی، کرامت و آرامش خود را پاس بدارد و حضور او مفید و سازنده نخواهد بود. لذا رهبر انقلاب در خصوص حواشی ایجاد شده در مورد قانون حجاب فرمودند: «پول‌های زیادی خرج می‌کنند و از صدها رسانه استفاده می‌کنند تا روی هویت زن مسلمان اثرگذاری کنند، اما نتیجه‌اش فریب‌خوردن چند دختر می‌شود. چیزی که بنده را حساس می‌کند این است که گاهی خواص بحث حجاب اجباری را مطرح می‌کنند. عده‌ای نادانسته خطی را دنبال می‌کنند که دشمن با آن‌همه تلاش نتوانست.»
سوال اینجاست، امروز که بخشی از جوانان در اثر عدم تحقیق در مبانی انقلاب، و اسیر شدن در جنگ شناختی دشمن، به اسم مبارزه با حجاب، به مقابله با حکومت اسلامی برخاسته‌اند، آیا مقصر حکومت است که برای اجرای حکم دین محکم ایستاده است؟
مذهبی‌های صورتی پس از مواجهه با موج فتنه، انگشت اتهام را به سوی نظام اسلامی چرخاندند و قانون حجاب اجباری را موجب رخ دادن این اتفاق دانسته‌اند.