کودکان زیر 2 سال، نیاز به احساس امنیت دارند. مادر تنها کسی است که با حضور، محبت و ثبات در رفتار، این نیاز کودک را تأمین می‌کند.
نوزادان و کودکان تا 2 سالگی به شدت به احساس امنیت نیاز دارند. اگر این نیاز تأمین نشود و کودک احساس ناامنی داشته باشد، در آینده نیز نسبت به دیگران و دنیا بی‌اعتماد می‌شود. این بی‌اعتمادی سبب می‌شود در روابط با دیگران (چه همسر، چه فرزندان، چه دوستان، چه افراد دیگر) دچار آسیب شود. بی‌اعتمادی باعث می‌شود که نسبت به دیگران شکاک شده و دائم احساس کند که می‌خواهند به او آسیب برسانند و به همین دلیل رفتار پرخاشگرانه داشته باشد؛ حتی این بی‌اعتمادی می‌تواند باعث کینه‌ای شدن نیز بشود.
تنها شخصی که می‌تواند فرزندش را از آسیب‌های این چنینی در آینده دور کند، مادر است. مادر در این سن باید نیاز به امنیت فرزندش را تأمین کند.
مادر باید برای پاسخ‌گویی کامل به این نیاز، موارد زیر را رعایت کند:
1. در درسترس باشد: منظور این است که مادر در این دوران همیشه کنار کودک باشد و هر زمان که کودک گریه کرد یا نیاز دیگری داشت، مادر سریعاً حاضر شود تا کودک احساس تنهایی نکند.
2. حضور عاطفی فعال داشته باشد: مادر باید به فرزندش محبت کرده و به لحاظ عاطفی او را تأمین کند. بغل کردن، بوسیدن، بازی کردن، لالایی خواندن و مواردی از این دست باعث می‌شود که نیاز به محبت و عاطفه تامین شود.
3. ثبات رفتاری داشته باشد: انسان زمانی احساس امنیت می‌کند که بداند قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ اگر نداند که چه اتفاقی می‌خواهد بیفتد نگران می‌شود. مادری که یکبار برای یک رفتار کودک را تشویق می‌کند و دفعه بعد برای همان رفتار، او را دعوا می‌کند، دارای ثبات نیست. کودکی که چنین مادری دارد، نمی‌تواند احساس امنیت کند؛ زیرا نمی‌تواند رفتار مادر را پیشبینی کند و دائم نگران رفتار مادر است.