توجه به پیامدها منفی تک‌فرزندی ازجمله تنهایی خود فرزند و والدین، می‌تواند در تصمیم‌گیری صحیح و آینده‌نگرانه مؤثر باشد.
برخی از والدین، با انتخاب تک‌فرزندی می‌خواهند بیشترین محبت را حق فرزند خود داشته باشند و تمام امکانات را در اختیار آن‌ها قرار دهند اما باید توجه داشته باشند این تک‌فرزندی آثار منفی و مخرب فراوانی برای فرزندان می‌تواند به دنبال داشته باشد. احساس تنهایی یکی از پیامدهایی است که در پدیده تک‌فرزندی قابل توجه است؛ به‌گونه‌ای که این احساس می‌تواند تمام این امکاناتی که والدین برای فرزندشان آماده کرده‌اند را تحت الشعاع خود قرار دهد .
احساس مشترک والدین و فرزند
احساس تنهایی ازجمله پیامدهایی است که ممکن است در فرزند و والدین او به‌صورت مشترک احساس شود. معمولاً خود تک‌فرزندان این تنهایی را ابراز می‌کنند و مدام از اینکه خواهر و برادری ندارند گلایه‌مندند و از والدین خود درخواست خواهر و برادر می‌کنند.
پدر و مادر نیز وقتی سن آن‌ها بالا می‌رود و پا به عرصه پیری می‌گذارند از جهت جسمی و روحی نیاز به حمایت و پشتیبانی در آن‌ها افزایش پیدا می‌کند. اگرچه ممکن است والدین ازلحاظ مالی و اقتصادی کمبودی نداشته باشند و حتی فرزند خود را نیز در این زمینه حمایت کنند؛ اما این نیاز در آن‌ها وجود دارد که فرزندشان از لحاظ عاطفی از آن‌ها حمایت کنند. والدینی که یک فرزند بیشتر ندارند ازآنجایی‌که فرزندشان باید هم زندگی شخصی و خانوادگی خودش را مدیریت کند و هم به حمایت‌های والدین خود بپردازد معمولاً در این زمینه دچار مشکل می‌شوند و آن‌گونه که شایسته و بایسته است از والدین خود حمایت نمی‌کنند. در این‌گونه مواقع، احساس تنهایی در والدین بروز و نمود بیشتری پیدا می‌کند.
محرومیت از عواطف مثبت
تعامل و ارتباط عاطفی خواهر و برادران با یکدیگر تجربه متفاوت و یگانه‌ای است که نمی‌توان برای آن جایگزینی یافت. تعاملات و روابط مثبت در خانواده‌های چند فرزند موجب می‌شود روابط اجتماعی بهتری در آن‌ها شکل بگیرد و احساس تنهایی کمتری در آن‌ها مشاهده شود. در مقابل، خانواده‌های تک‌فرزند، ازاین‌جهت احساس خلأ و کمبود می‌کنند و باعث می‌شود احساس تنهایی بیشتری در آن‌ها ظهور و بروز کند.
انتقال حس تنهایی به فرزندان آینده
افراد تک‌فرزند هنگامی‌که خانواده تشکیل می‌دهند و صاحب فرزند می‌شوند، احساس تنهایی را به فرزندانشان نیز انتقال می‌دهند. اگر حتی تک‌فرزندان، از گذشته خود عبرت بگیرند و این خطای پدر و مادرشان را تکرار نکنند اما همچنان سؤالی که ذهن فرزندانشان را به خود مشغول خواهد کرد این است که چرا آن‌ها نباید بستگانی همچون دایی خاله، عمو و عمه را داشته باشند. این امر باعث می‌شود احساس تنهایی تا حدی در آن‌ها نیز شکل بگیرد.
تنها ماندن در مشکلات
ماهیت دنیا با مشکلات، سختی‌ها و مصائب آمیخته‌شده است. همه انسان‌هایی که در دنیا زندگی می‌کنند سهمی از مشکلات را در زندگی خود برخوردار هستند. وجود حامی و کمک‌کننده در این مشکلات، می‌تواند شدت مشکلات را کاهش داده و راه برون‌رفت از آن را هموار کند. در مقابل نبود حمایت از جانب نزدیکان، موجب پررنگ‌تر شدن و سخت‌تر مشکلات می‌گردد.
در خانواده‌های تک‌فرزند، اگرچه فرزندشان در دوران کودکی از حمایت‌های فراوانی برخوردار بوده است و طعم مشکلات را به‌خوبی درک نکرده است، اما در بزرگ‌سالی به خاطر عدم وجود حامی و پشتیبان در معرض آسیب‌پذیری بیشتری قرار می‌گیرند. در مقابل خانواده‌های که از جمعیت بیشتری برخوردار هستند معمولاً در مواقع سخت و دشوار زندگی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند و تأثیرات مخرب مشکلات بر زندگی را کاهش می‌دهند.
تا که دست می‌رسد کاری بکن
اگرچه تک‌فرزندی می‌تواند مزایا و فوایدی را برای فرزندان داشته باشد اما توجه و شناخت آثار و پیامدهای منفی و مخرب این پدیده، می‌تواند خانواده‌ها را در تصمیم‌گیری صحیح و آینده نگرانِ فرزندشان یاری نماید.
متأسفانه برخی از خانواده‌های تک‌فرزند، فرصت فرزند آوری را ازدست‌داده‌اند و دیگر امکان اصلاح این اشتباه برایشان وجود ندارد، اما خانواده‌هایی که هنوز این فرصت برای آن‌ها تمام نشده است می‌بایست قبل از آنکه دیر شود و برای فرزند آوری مجدد، برنامه‌ریزی و اقدام کنند.