خانه سینما به احضار و بازداشت چند سلبریتی که با سوءاستفاده از شهرت‌شان در فضای مجازی، به گسترش التهابات دامن می‌زدند، واکنش نشان داد؛ اما در پس این بیانیه، متأسفانه نشان داد که نه تنها هیچ درکی از حقیقت جامعه نداشته و دسیسه دشمنان را در به آشوب کشاندن جامعه نمی‌بیند، بلکه از درون جامعه هنری خود نیز کاملاً غافل است؛ چرا که رهبر فرزانه انقلاب، چندی پیش در مورد جامعه هنری فرمودند: «جامعه هنری ما هم جامعه سالمی است. عناصر مؤمن، علاقه‌مند، باشرف، در این جامعه هنری کم نیستند، زیادند؛ حالا چهار نفر هم یک حرفی می‌زنند؛ حرف آنها ارزشی ندارد.»[1]
در کنار این جامعه سالم هنری، عدۀ قلیلی تحت عنوان سلبریتی، به‌دلیل حضور در کانون توجهات، به‌عنوان "جامعه هنری" در افکار عمومی معرفی شده‌اند! اما خانه سینما در حمایت از این اقلیت که به واسطۀ شهرت‌شان، مطالب خلاف واقع را نشر می‌دهند، بیانیه صادر می‌کند!
سوال اینجاست؛ خانه سینما چرا از حییثیت هنرمندانش دفاع نکرد و محلی امن برای فعالیت آنها فراهم نساخت؟ هنوز مردم شریف و عفیف ایران، فضاحت به بار آمده در جنبش موسوم به "می‌تو" میان هنرمندان کشور را از یاد نبرده‌اند:
1.پرستو صالحی: «به یک تهیه کننده سرشناس از سر درد دل گفتم دلم یه کار طولانی می خواد. گفت: اونی‌ام که بهت کار طولانی بده حال طولانی می‌خواد…»[2]
2. صدف طاهریان: «برخی مؤسسات و شرکت‌های سینمایی و حتی برخی کارگردانان و تهیه کنندگان، برای بازی دادن در فیلم‌های خود، از من درخواست‌های شرم‌آور می‌کردند. حتی یکی از آنها به من وعده داده که اگر یک ماه با وی رابطه داشته باشم، من را وارد بسیاری از پروژه‌های مهم سینمایی خواهد کرد.»[3]
3. فقیهه سلطانی: «خانم صدف طاهریان! حرف های شما در مورد عده زیادی از دست اندرکاران سینمای ما متاسفانه، متاسفانه و متاسفانه، کاملاً درست و مورد تأیید است.»[4]
4. مرجان محتشم: «متاسفانه برخی ستارگان به دلیل ابزار شدن و ارتباطات غیراخلاقی که باعث شرمندگی و تأسف است، محبوب شده‌اند؛ که به اعتقاد من این محبوبیت نیست. جایی برای کسانی که بخواهند با اعتقاد به خدا در عرصه سینما فعالیت سالم داشته باشند، نیست و متأسفانه برعکس، کسانی که تن به ارتباطات نامشروع می‌دهند، در این عرصه بالا می‌روند.»[5]
با این اوصاف، آیا بهتر نیست خانه سینما ، به جای بیانیه صادر کردن و تهدید نظام، فکری به حال اصلاح محیط سینما برای هنرمندان کند؟!
آیا همین محیط آلوده که موجب فساد جنسی و مالی گسترده شده، موجب نشده است که برخی از هنرمندان به تباهی کشیده شوند؟ برخی علیه نظام شمشیر بکشند، و برخی خانه‌نشین شوند؟
آیا بهتر نیست خانه سینما، جای هنرمندان را بر اساس اساسنامه مدون شدۀ اعضای خانه سینما مدیریت و اداره کند تا برخی از آنان در دام سرویس‌های بیگانه قرار نگیرند و در نهایت به زندان منتقل نشوند؟!
طبق نظر خانه سینما، جای هنرمند زندان نیست؛ اما ظاهراً در آغوش کارگردانان و تهیه کنندگان هوس‌باز است! از نظر خانه سینما، هنرمندانی که به وضوح دروغ‌پراکنی کرده‌اند، فراتر از قانون هستند، اما زندگی جوانان و جامعه‌ای که با تحریک همین اشخاص به تباهی کشیده شده، ارزشی ندارد.
پی‌نوشت:
1. رهبر انقلاب در مراسم مشترک دانش‌آموختگی دانشجویان دانشگاه‌های افسری 1401/7/11
2. https://b2n.ir/f79218
3. https://b2n.ir/w35922
4. https://b2n.ir/q03107
5. https://b2n.ir/r63454