السودانی باید این نکته را مدنظر قرار دهد که امنیت پایدار در عراق، جز با همکاری و مشارکت کشورهای منطقه و قطع دست دخالت بیگانگان تحقق نخواهد یافت.
عراق طی یک سال اخیر تحولات فراوانی را پشت سر گذاشته است. پس از برگزاری پنجمین انتخابات پارلمانی عراق، کشمکش‌های احزاب و تأخیر نه‌ماهه در تشکیل دولت، مخاطرات فراوانی از حیث سیاسی برای عراق به وجود آورد، اما می‌توان گفت بهار سیاسی عراق با انتخاب السودانی به عنوان نخست وزیر آغاز شده است. السودانی را به سبب قرابت سیاسی با جریان مقاومت عراق می‌توان در شرایط فعلی مناسب‌ترین فرد برای پیشبرد امور عراق و به حداقل رساندن دخالت بعضی کشورهای بدسابقه دانست.
در حدود دو دهه اخیر عراق از دو مؤلفه خلأ امنیتی و استثمار بیگانگان ضربه‌های فراوانی خورده است. اما عوامل بروز این دو مولفه چه بوده است؟
اول؛ وجود اشغالگران نظامی آمریکا و متحدین این کشور
دوم؛ حضور گروهک‌های تروریستی همانند داعش
سوم؛ تحرکات گروهک های تروریستی در کردستان عراق
چهارم؛ دخالت سعودی‌ها
پنجم؛ نبود ارتش مقتدر
ششم؛ ساختار سیاسی معیوب
به طور قطع تا زمانی که عوامل مذکور در این کشور تداوم یابد، دست‌یابی عراق به توسعه و پایداری با وجود منابع عظیم طبیعی و انسانی متصور نیست.
السودانی باید این نکته را مدنظر قرار دهد که امنیت پایدار در عراق، جز با همکاری و مشارکت کشورهای منطقه و قطع دست دخالت بیگانگان تحقق نخواهد یافت. رسیدن به این باور و عبرت گرفتن از سردمداران سلف عراق -به‌ویژه الکاظمی- که بر مبنای اعتماد به آمریکا راهبرد سیاسی عراق را پی ریزی نمودند، که جز اشغال و ترور و خرابی و جنگ‌افروزی ثمره‌ای برای عراق نداشت، می‌تواند رمز موفقیت السودانی باشد.
السودانی طی روزهای اخیر در اولین سفر به یک کشور غیرعربی به ایران آمد و با مسئولین کشور دیدار کرد. یکی از اهداف مهم السودانی برای سفر به ایران را می‌توان تبادل نظر پیرامون همکاری نظامی و امنیتی دو کشور برای پاک‌سازی گروهک‌های تروریستی و تجزیه‌طلب اقلیم کردستان عراق دانست.
ایران طی سال‌های اخیر از هیچ کمکی به عراق فروگذاری نکرده و در زمانی که عراق در محاصره تروریست‌ها تا مرز فروپاشی قرار گرفت، به یاری عراق آمد. از این رو از دولت عراق توقع دارد که در مقابله با نیروهای تروریستی اقلیم کردستان، اعم از کوموله و دموکرات و سرویس‌های جاسوسی اسرائیلی که درصدد ضربه زدن به ایران هستند، همکاری لازم را داشته باشد. به طور قطع همکاری‌های مداوم این دو کشور به سبب مشترکات فرهنگی، مذهبی و جغرافیایی می‌تواند در جهت بهبود شرایط دو کشور نقش بسزایی ایفا کند.