رابطه زناشویی در اسلام

پرسش: آیا در اسلام تأکید خاصی بر انجام آمیزش در بستر شده است؟ اصولاً آیا در اسلام در مورد نحوه و شکل رابطه زناشویی دستوراتی وارد شده است؟ در صورت امکان علاوه بر نظر فقهاء روایات رسیده در این مورد را هم بیان کنید؟ (مرجع تقلید: سیستانی)

پاسخ اجمالی: اسلام برای همه جنبه های زندگی انسان و از جمله در مورد آمیزش برنامه هایی ارائه کرده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد. گرچه در روایات نیامده است که آمیزش حتماً در بستر باشد اما اسلام این عمل را در هر جا و هر محلی اجازه نداده است و باید جای مخصوص و مناسبی برای این کار در نظر گرفته شود و در تحت شرایط خاصی انجام پذیرد.

پاسخ تفصیلی: از آنجا که دین اسلام، آئین زندگی است، برای همه جنبه های زندگی انسان برنامه هایی ارائه کرده است از جمله در مورد آمیزش و مسائل زناشویی آدابی بیان نموده است که رعایت این آداب، در بهداشت فردی و اجتماعی، روحی و جسمی زن و شوهر، بچه دار شدن و سالم بودن آن، ازدیاد محبت و غیره تأثیر دارد.

با توجه به روایات، برخی از این آداب زناشویی عبارتند از:

1. شروع آمیزش با ذکر و یاد خدای متعال: در روایات قبل از آمیزش دعا و اذکاری ذکر شده است که مهم ترین آن یاد خداست؛ چنانچه حضرت علی علیه‌السلام می فرمایند:
« هرگاه کسی قصد هم بستری دارد، بگوید: بسم الله و بالله اللهم جنبنی الشیطان ما رزقتنی ؛ به نام خدا و برای خدا ،خدایا دور ساز شیطان را از آنچه به من روزی می دهی» .[1]

2. زمان آمیزش: برای آمیزش زمانی در نظر گرفته شده است که عدم رعایت آن می تواند تأثیرات بدی را به دنبال داشته باشد؛ چنانچه امام صادق علیه‌السلام می فرماید:
« در اول ماه و میان ماه و آخر ماه جماع مکن که باعث سقط فرزند (جنین) می شود و اگر فرزندى متولد شود ممکن است دیوانه باشد یا صرع داشته باشد... ».[2]

3. آمیزش در ایام حیض و نفاس و در حال روزه داری نباشد. پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند:
« هر کس در حال حیض با همسر خود همبستر شود و فرزندی که متولد می شود مبتلا به خوره یا پیسى باشد، پس ملامت نکند مگر خود را ».[3]

همه مراجع تقلید و از جمله حضرت آیة الله العظمی سیستانی جماع کردن در چنین ایامی را حرام می دانند.[4]

4. در هنگام آمیزش رو به قبله و پشت به قبله نباشند. امام صادق علیه‌السلام می فرمایند:
«... (مرد) رو به قبله و پشت به قبله جماع نکند... ».[5]

5. مکان آمیزش باید به دور از حضور دیگران حتی کودکان و نوزادانی که بیدار هستند، باشد. پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله می فرمایند:
« اگر در اتاقی که کودکی در آن بیدار است با همسر خود همبستر شوید (آمیزش کنید) موجب می شود که کودک روی رستگاری را به خود نبیند».[6]

6. در برخی روایات از آمیزش در جاهایی مانند کشتی و زیر آسمان نهی شده است.[7]

بنابراین، گرچه در روایات نیامده است که آمیزش حتماً در بستر باشد اما اسلام این عمل را در هر جا و هر محلی اجازه نداده است و باید جای مخصوص و مناسبی برای این کار در نظر گرفته شود.

گفتنی است که عدم رعایت موارد فوق به جز بند 3 موجب حرمت نیست و فقط کراهت دارد.

پی‌نوشت:

[1] . حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج20، ص136، مکتبة الاسلامیه، تهران.
[2] . مجلسی، محمد باقر، حلیة المتقین، باب چهارم در بیان فضیلت تزویج و آداب آن، فصل چهارم.
[3] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم.
[4] . رساله توضیح المسائل معظم له، مسأله 448و504.و 1565.
[5] . حلیة المتقین، فصل چهارم از باب چهارم؛ وسائل الشیعه، ج20، ص120.
[6] . وسائل الشیعه، ج20، ص132.
[7] . وسائل الشیعه، ج20،ص137.

منبع: اسلام کوئست