اگرچه در همه زندگی‌ها، مشکلات و سختی‌هایی وجود دارد؛ اما همراهی و همدلی با همسر می‌تواند پیامدهای منفی مشکلات را کاهش دهد.
از ویژگی‌های دنیا، وجود مشکلات و سختی‌ها در زندگی است. هیچ زندگی را نمی‌توان یافت که بدون مشکل باشد. تنها تفاوتی که وجود دارد در نوع مشکلات است.
همسران در این‌گونه مواقع می‌توانند دو نقش برای همراه زندگی خود ایفا کنند:
1. نقش تشدیدکننده: یعنی همسران، علاوه بر اینکه موجب کم شدن این مشکلات نمی‌شوند، خودشان نیز سبب افزایش برخی ناملایمات و سختی‌ها در زندگی می‌شوند .
2. نقش تسهیل‌کننده: در این‌گونه موارد، همسر نه تنها از وجود این مشکلات گلایه و اعلان نارضایتی نمی‌کند، بلکه برای برطرف شدن این سختی‌ها، شریک زندگی خود را در حد توان یاری می‌نماید.
حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها حمایت‌های فراوانی از همسر خود داشته‌اند؛ اما یکی از بزرگ‌ترین حمایت‌های ایشان، زمانی است که حضرت علی علیه‌السلام را با اکراه و اجبار برای گرفتن بیعت به مسجدالنبی می‌بردند. اگرچه به خاطر حمایت از محبوب زندگی‌شان حتی زخمی نیز شده بودند، اما تا آخرین لحظات از حمایت همسر عزیزشان دست نکشیدند؛ تا جایی که با مشقت فراوان خود را به در مسجدالنبی رسانده، فرمودند: «به خدا سوگند، از در مسجد پا بیرون نمی‌گذارم تا آنکه پسرعموی خود را با چشمان خودم سالم ببینم».[1]
این اقدامات حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها به همه همسران فاطمی این درس را گوشزد می‌نماید که هنگام سختی‌ها و مشکلات زندگی، علاوه بر اینکه خودمان موجب تشدید این مشکلات نباشیم، با همراهی خود زمینه کاهش پیامدهای مشکلات در زندگی را نیز فراهم نماییم.
پی‌نوشت:
[1]. شیخ مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص ۱۸۸.
