آمریکا ابزار لازم برای دستیابی به هدفش را ندرد. از یک سو با توجه به خروج از برجام، قدرت فعال سازی مکانیسم ماشه علیه جمهوری اسلامی ایران را از دست داده، و از سوی دیگر، جمهوری اسلامی تاکید کرده است که تنها در صورت تحقق سه شرطش، اجازه بازگشت آمریکا به میز مذاکرات را می‌دهد .
پس از روی کار آمدن دولت بایدن، بسیاری از کارشناسان ساده‌انگار، امیدوار بودند دولت دموکرات جو بایدن، سیاست خروج از برجام که توسط دولت جمهوری خواه سابق طی شده بود را اصلاح کند. این امیدواری از آن‌رو بود که پیش‌تر بایدن، تیم سیاست خارجی و سیاست امنیتی وی، منتقد جدی تصمیم دونالد ترامپ برای خروج از برجام بودند. ولی با گذشت تقریبا دو سال از استقرار دولت جدید در کاخ سفید، ایالات متحده آمریکا همچنان به برجام بازنگشته است. اما چرا؟ آیا دولت جدید آمریکا در حال هدایت یک بازی هدفمند و منطبق با منافع راهبردی و تاکتیکی خود در مذاکرات وین است؟
حقیقت این است که در آمریکا، دولت‌ها مجری فرامین هیئت حاکمه ایالات متحده هستند. در واقع آنها تصمصم می‌گیرند که دولت آمریکا چه تصمیماتی را نسبت به سایر کشورها اتخاذ کند. لذا از آنجایی که از نظر هیئت حاکمه، برجام 2015 برطرف کننده تمامی نگرانی‌های غرب به رهبری آمریکا نیست، این توافق باید اصلاح شود و به گونه‌ای تنظیم گردد که شامل موضوعات هسته‌ای، دفاعی، منطقه‌ای و حقوق بشری باشد تا پروژه "نرمال سازی ایران" تکمیل شود. اما آمریکا ابزار لازم برای دستیابی به هدفش را ندرد. چه اینکه از یک سو با توجه به خروج از برجام، قدرت فعال سازی مکانیسم ماشه علیه جمهوری اسلامی ایران را از دست داده، و از سوی دیگر، جمهوری اسلامی بارها تاکید کرده است که تنها در صورت تحقق سه شرط: پرداخت غرامت از طرف آمریکایی‌ها به ایران، لغو تمام تحریم‌های برجامی و ایجاد مکانیزیمی برای راستی آزمایی رفع تحریم‌ها؛ اجازه بازگشت آمریکا به میز مذاکرات را می‌دهد.
شرایطی که تاکنون خوی استعمارگر رژیم ایالات متحده حاضر به پذیرفتن آن نشده است. البته روی دیگر عدم پذیرش شروط ایران برای بازگشت به برجام، صبغه‌ای صهیونیستی دارد. در شرایطی که اغلب کارشناسان آمریکایی معتقدند برای کنترل ایران، حتی با مخالفت جریان صهیونیستی، راهی جز احیای توافق هسته‌ای وجود ندارد، سناتورهای جمهوری خواه نیز مانند تدکروز، لیندسی گراهام و تام کاتن از مخالفان سرسخت برجامند. البته نفوذ جریان صهیونیستی در میان دمکرات‌ها هم کم نیست؛ لذا حتی برخی سناتورهای دموکرات مانند بن کاردین و باب منندز، حضور خود در کنگره را محصول حمایت لابی آیپک می‌دانند و از این رو، سمبه مخالفان احیای برجام درآمریکا بسیار پرزُور است.
با این حال، موافقان و مخالفان احیای برجام، در آمریکا در یک نقطه اشتراک نظر دارند، و آن اینکه، طبق نظر هیئت حاکمه ایالات متحده علاوه بر برجام 2015، آمریکا باید ایران را وادار به امضای برجام پلاس و برجام‌های 2 و 3 و ... کند. توافقی که هم دست آمریکا را برای اعمال تحریم‌های دیگر در صورت لزوم باز بگذارد و هم صنعت موشکی ایران را محدود کند وباعث کاهش نفوذ منطقه‌ای جمهوری اسلامی شود. خواسته‌ایی که با ماهیت جمهوری اسلامی سازگار نیست و تقریبا محال است که این موارد را بپذیرد.