جناب صدر باردیگر با حرکت ناشیانه درحال بازیابی هویت از دست رفته خود پس از بیانیه مهم و دشمنشکن آیتالله حائری است. مسیری که امروز مقتدی صدر در آن قدم گذاشته همان مسیر امثال جریان شیرازیها و جریان محمدعلی الحسینی در لبنان است که تابعیت عربستانی نیز گرفته است.
این روزها عراق برای اولین بار میزبان مسابقات فوتبال کشورهای عرب خلیج فارس است. اما آنچه این روزها در رسانهها خبرساز شد، بیانه سرخ مقتدی صدر بود، نه وقایع مستطیل سبز؛ بیانهای که بوی اختلاف افکنی و نفاق میدهد.
دو نکته در بیانیه مقتدیصدر وجود دارد که جای تأمل دارد:
اول اینکه جناب صدر با به کارگیری واژه خلیج عربی، دقیقاً در پازل جبهه دشمنان اسلام برای تفرقهافکنی ایفای نقش کرد. اما خطاب به این شخصیت منزوی و تاریخ مصرفگذشته سیاسی باید گفت، اندک مطالعهای در کتب تاریخی نشان میدهد در طول تاریخ نام این خلیج همواره فارس بوده است.
در آثار تاریخی و جغرافیایی دوران اسلامی از خلیج فارس با عنوان «بحر فارس»، «البحرالفارسی»، «الخلیج الفارسی» و «خلیج فارس» آمده است.
نخستین تاریخ نگار اسلامی، ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله بن احمد بن خرداذبه، در کتاب خود المسالک و الممالک، نوشته است: «دریای فارس که دریای بزرگی است به هنگام طلوع ماه، جذر و مد نمی باشد، مگر دوبار در سال».[1]
مسعودی در کتاب مروجالذهب و معادنالجوهر مینویسد: «از این که دریای هند یا حبشی باشد خلیج دیگر منشعب شود که دریای پارس است و آن منتهی به شهرهای ابله، خشاب و آبادان میشود».[2]
صدها منابع دیگر اسلامی نیز وجود دارد که نام خلیج فارس درآن به کار برده شده است. حتی در اسناد غیر اسلامی نیز نام این منطقه خلیج فارس بوده است؛ مثلا در نخستین نقشه جهان که توسط «آناکسی ماندر» ترسیم شده است، خلیج فارس پرسیکوس سینوس نامیده شده که همان «خلیج فارس» است.[3] «هکاتیوس ملطی» از دانشمندان یونانی و پدر علم جغرافیا در سال 475 قبل از میلاد در نقشهای که از دنیای زمان خود ترسیم کرده است از خلیج فارس و خلیج عرب (دریای سرخ ) یاد کرده است.[4]
علاوه بر این سازمان ملل متحد تا به حال دو بار نام تاریخی و اصیل این آبراه را «خلیجفارس» اعلام کرده است. دبیرخانه این سازمان در سند مورخ 5 مارس سال 1971 میلادی به دولت ایران اعلام میکند طبق عرف جاری و اسناد و نقشههای جغرافیایی، منطقه آبی بین ایران از سمت شمال و خاور و تعدادی از کشورهای عربی از سوی جنوب و باختر به نام «خلیج فارس» نامیده شود. دومین بیانیه به تاریخ دهم آگوست ۱۹۸۴ ثبت شده است و در هر دو موقعیت، همه ۲۲ کشور عربی نیز اسناد سازمان ملل را امضا کردهاند. این دبیرخانه همچنین بابت اشتباهاتی که سازمان ملل در برخی اسناد در به کار بردن نام خلیجفارس مرتکب شده، عذرخواهی کرده آن را اشتباه سهوی دانسته است.[5] پس نام این آبراه همیشه تاریخ خلیج فارس بوده است.
اما نکته دوم، ایشان در جملهای معنادار نوشت: «خوش آمدید؛ ای میهمان ما، اگر نزد ما بیایی خواهی دید که ما میهمان و شما صاحبخانه هستید»[6] گرچه به ظاهر این سخن از باب احترام به میهمان است، اما اگر این پیام را با پیام اربعین مقایسه کنیم جریان متفاوت خواهد بود. چه اینکه در بیانیه اربعین علاوه بر سفارش کردن به مردم و دولت عراق از پذیرایی مناسب از میهمانان، خطاب به زوار ایرانی گفت که در برپایی نظم با دولت عراق همکاری کنید، جملهای که با توجه به تنشهای بوجود آمده در آن مقطع، معنای خاصی را مخابره میکرد، گویا ایرانیان در بخشی از حوادث فتنه عراق دست داشتند و موجب بینظمی در این کشور میشوند.
اما جناب مقتدی صدر ظاهراً فراموش کردند که به وقت حمله داعش در عراق این جمهوری اسلامی بود که جوانانش را برای حفظ حریم کشور دوست و برادرعراق به قربانگاه فرستاد و حتی عزیزترین فرماندهاش در خاک عراق و با دسیسه حاکمان این کشور به خون غلطید. اما در مقابل همانهایی که امروز با بیانیه خوشآمدگویی آنان را صاحبخانه مینامد در بهترین حالت در حال حمایت مالی و لجستیکی از داعش علیه ملت عراق بودند.
علیالظاهر جناب صدر باردیگر در حالی که پیشتر رسما اعلام کرد از عالم سیاست به طور کلی خداحافظی کرده، اما باز هم ناشیانه درحال بازیابی هویت از دست رفته خود پس از بیانیه مهم و دشمنشکن آیتالله حائری است. مسیری که امروز مقتدیصدر در آن قدم گذاشته همان مسیر امثال جریان شیرازیها و جریان محمدعلیالحسینی[7] در لبنان است که تابعیت عربستانی نیز گرفته است. ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی ... .
پینوشت:
1. ابن خرداذبه، ترجمه حسین قره چانلو 1370، ص53.
2. محمدجواد مشکور، خلیج فارس و نام آن در طول تاریخ ، ص10.
3. اطلسِ نقشههای جغرافیایی و اسناد تاریخی درباره خلیج فارس، ص4.
4. صادق نشأت، خلیج فارس در گذرگاه تاریخ،ص20.
5. سند 26 ژوئن 1991 میلادی در سازمان ملل.
6. دنیای اقتصاد، استفاده مقتدی صدر از نام مجعول «خلیج عربی» برای خلیج فارس، https://b2n.ir/k91387.
7. تسنیم، روحانی لبنانی مخالف حزبالله که از دولت عربستان تابعیت گرفت، کیست؟، https://b2n.ir/h78847.