اهانت به قرآن نشانه استیصال و ناتوانی دشمنان اسلام در جلوگیری از رسوخ این کتاب آسمانی در قلب و ذهن جهانیان است. تلاشی مذبوحانه که جز رسوایی آنان، امری را در پی ندارد.
قرآن کریم، آخرین کتاب آسمانی و عصاره دعوت تمام پیامبران است. این معجزه الهی سرشار از نکات معرفتی و اخلاقی بوده و کامل‌ترین نسخه هدایت بشر را ارائه کرده است.
خداوند متعال برای اتمام حجت و قطع بهانه از مراجعه به این دستاویز ابدی، تمام انسان‌ها تا پایان تاریخ را به هماورد طلبی فراخوانده و از آنان خواسته است که اگر می‌‌توانند مانندی برای قرآن بیاورند: «فَلْيَأْتُوا بِحَديثٍ مِثْلِهِ إِنْ كانُوا صادِقين»؛[1] «اگر [منکران قرآن] راست مىگويند سخنى همانند آن بياورند!».
پرودگار عالم در آیه‌ای دیگر، برای انسان تخفیف قائل شده و به او این فرصت را می‌دهد که با تمام موجودات زمین همفکری کند تا بتواند یک سوره همانند قرآن بیاورد: «قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِثْلِهِ وَ ادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُمْ مِنْ دُونِ الله إِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ»؛[2] «بگو: اگر راست می‌گویید، سوره‌ای مانند آن بیاورید، و هرکه را جز خدا می‌توانید، فراخوانید!».
اما مگر کسی می‌تواند به مانند سخن خالقش کلامی را بیان کند: «قُلْ لَئِنِ اجْتَمَعَتِ الْإِنْسُ وَ الْجِنُّ عَلى أَنْ يَأْتُوا بِمِثْلِ هذَا الْقُرْآنِ لا يَأْتُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَوْ كانَ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ ظَهيرا»؛[3] «بگو: اگر انسان‌ها و پريان (جن و انس) اتفاق كنند كه همانند اين قرآن را بياورند، همانند آن را نخواهند آورد؛ هر چند يكديگر را (در اين كار) كمک كنند».
مبارزه با قرآن
این ناتوانی و عجز در پاسخ‌گویی به هماوردطلبی قرآن باعث می‌شود، افرادی کور دل برای پنهان کردن پیام روح‌بخش و جان‌افزای قرآن، به اهانت روی آورده و بدان جسارت کنند؛ البته که: «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ»؛[4] «کافران می‌خواهند تا نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت».
این گونه رفتارها هیچ از عظمت قرآن نمی‌کاهد و تنها نشانه‌ای از استیصال و ناامیدی دشمنان است. دشمنانی که می‌دانند اگر قرآن در جامعه غربی رواج یابد، همگان به مانند «گوته»؛ فیلسوف و شاعر بزرگ آلمانی مجذوب آن می‌شوند.
در یادداشت‌های این انسان‌شناس شهیر آمده‌است: «سبک قرآن قوى، با عظمت، پربار و توأم با حقيقتى شگرف است».[5] خانم «کاترینا ممسن» از اساتید دانشگاه استنفورد کالیفرنیا در توضیح این سخن گوته می‌گوید: «هركس زبان گوته را بشناسد، مى‌داند كه او تعبير (حقيقت شگرف) را همه جا به كار نمى‌برد، مگر آن كه اثر، شاهكارى عظيم باشد».[6]
وظیفه ما: گرچه پیام الهی در نهایت عالم‌گیر خواهد شد، اما چه نیکوست که ما نیز سهمی در ترویج آن داشته باشیم. ما می‌توانیم قرآن را با گفتار و رفتار خود به جهانیان معرفی کرده و از این طریق با اسلام‌هراسی مقابله نماییم.
پی‌نوشت:
[1]. طور: 34.
[2]. یونس: 38.
[3]. اسراء: 88.
[4]. صف: 8.
[5]. خبرگزاری فارس، اسلام و قرآن در انديشه گوته، https://b2n.ir/f84571.
[6]. همان.