از آنجا که رجعت، ادامه همین دنیاست، بیتردید کسانی که زنده میشوند و به دنیا بر میگردند نیز تحت قوانین همین دنیا به زندگی عادی خود و تحت شرایط خاص ظهور، ادامه میدهند.
رجعت و بازگشت به دنیا بعد از مردن، یکی از اعتقادات و باورهای شیعیان است، که بعد از ظهور امام زمان علیهالسلام، اتفاق میافتد، به این معنا که برخی از انسانهایی که از دنیا رفتهاند، زنده شده و به دنیا باز میگردند، بر این اعتقاد علاوه بر آیات قرآن کریم، روایات فراوانی وجود دارد.[1]
به طور کلی، طبق برخی از روایات، دو دسته از انسانها به دنیا بر میگردند: «وَ لَا يَرْجِعُ إِلَّا مَنْ مَحَضَ الْإِيمَانَ مَحْضاً وَ مَنْ مَحَضَ الْكُفْرَ مَحْضاً»؛[2] «به دنیا بر نمیگردند، مگر کسانی که ایمان خالص داشته باشند، و کسانی که در کفر محض فرو رفته باشند». برگشت مؤمنان واقعی برای یاری امام زمان علیهالسلام و بازگشت کافران، برای چشیدن طعم انتقام دنیایی خواهد بود.
زندگی مؤمنان بعد از ظهور
در اینجا سؤالی طرح میشود و آن اینکه: آیا کسانی که به دنیا باز میگردند، زندگی عادی دنیایی مانند تشکیل خانواده و... خواهند داشت؟
برای پاسخ به این سؤال، باید زمان و شرائط ظهور امام زمان علیهالسلام را ترسیم کرد؛ زیرا بعد از ظهور حضرت و تشکیل یک حکومت واحد جهانی،[3] پیشرفت علم و دانش،[4] فراگیر شدن آبادانی و رفاه عمومی[5] و... بیتردید مردم به یک زندگی پر از محبت و بر پایه عدالت، خواهند رسید و از آنجا که رجعت ادامه همین دنیاست، پس باید شرائط دنیایی نیز حاکم باشد.
بنابراین میتوان چنین گفت: کسانی که در زمان ظهور، زنده شده و به دنیا باز میگردند، اگر خداوند عمری دوباره به آنها بدهد، بعید نیست که یک زندگی عادی را در پرتو نور امامت امام زمان علیهالسلام، داشته باشند.
پینوشت:
[1]. رجعت در روایات و آیات.
[2]. کلینی، محمدبن یعقوب، کافی، دارالکتب الاسلامیه، 1407ق، ج3، ص235.
[3]. نور: 55.
[4]. حلی، حسن بن سلیمان، مختصر البصائر، موسسه النشر الاسلامیه، 1421ق، ص320.
[5]. طوسی، محمدبن الحسن، الغیبة، دارالمعارف الاسلامیه، 1411ق، ص468.