آشوبگران با انگیزه‌های غیرالهی به حکومت حق حمله‌ور شده‌اند و نباید از حرکت مقدس پیامبران برای توجیه حرکت آنان استفاده شود.
برخی متن نویسان روشنفکر و فعال فضای مجازی حاضرند از هر امر مقدسی بهره‌برداری سیاسی، جهت‌دار و متناسب با باورهای خود و رخدادهای اجتماعی نمایند. در واقع آنان قصد تشویش مخاطب و رسیدن به اهداف خود دارند، آن‌هم به قیمت سوءاستفاده از مفاهیم و باورهای مقدس.
از باب نمونه، رسالت انبیا را به رسالت برای تشویش اذهان عمومی که به جور و جفا و کفر و شرک، عادت کرده‌اند، تفسیر می‌نمایند. البته این سخن به‌صورت کلی و در فضای منطقی درست است، اما با توجه به اغتشاشات اخیر و ادبیاتی که این افراد به کار می‌برند و تطبیق این رویکرد انبیا بر اغتشاشگران، نادرستی و بطلان این سخن روشن می‌شود.
روشن است تشویش اذهانی که به باطل خو گرفته‌اند، فرخنده و مبارک است، اما تشویش ذهن‌هایی که مدافع حق هستند، باطل و مردود است. امروز این افراد در برابر حکومت حق، صف کشیده‌اند و آب به آسیاب دشمنان اسلام و انقلاب می‌ریزند. حرکت پیامبران، بیدار ساختن مردم گمراه و اسیر کفر، شرک و جاهلیت بود و در این مسیر نیز جنایت نمی‌کردند و رفتارشان بر اساس دستورات الهی و در چارچوب اخلاق بود.
در مقابل، آشوبگران امروز به‌جای تشویش و بیداری اذهان مردم، به آزار رسانی ذهن و روح مردم مشغولند. این اشخاص هیچ حدومرزی برای جنبش خود قائل نیستند. همراهی و مدیریت جبهه استکبار با ایشان در هتاکی به مقدسات و سوزندان مأموران حافظ امنیت، (و البته تنها بخشی از جنایات این جنبش است)، مهری بر غیر الهی بودن این حرکت است.
پس نباید این حرکت و جنبش شیطانی را با نهضت بیداری انبیا الهی مقایسه و از آن برداشت سیاسی کنیم.